ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အားေပးတိုက္တြန္းရန္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူထားမႈမ်ားကို ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ စတင္႐ုပ္သိမ္းသြားရန္ ဥေရာပသမဂၢက စဥ္းစားေနေၾကာင္း ဥေရာပ သံတမန္မ်ားက ဇန္န၀ါရီ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဥေရာပသမဂၢႏိုင္ငံျခားေရးရာ မူ၀ါဒဥကၠ႒ ကက္သရင္းအက္ရႇ္တန္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ မၾကာမီလာ ေရာက္လည္ပတ္မည္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကူညီေပးရန္အတြက္လည္း စဥ္းစားေနေၾကာင္း သူ၏ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ မိုက္ကယ္မန္းက ေအအက္ဖ္ပီသို႔ ေျပာၾကားခ့ဲသည္။ အဖြဲ႕၀င္ ၂၇ ႏိုင္ငံရႇိေသာ ဥေရာပသမဂၢသည္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ဘရက္ဆဲလ္၌ ဥေရာပသမဂၢႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းကို က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကို ဆံုးျဖတ္မည္ျဖစ္သည္။ ဥေရာပသမဂၢ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ားက ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား စတင္႐ုပ္သိမ္းရန္ စဥ္းစားထားမႈကို ေၾကညာသြားဖြယ္ရႇိသည္။ ဧၿပီလလယ္တြင္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားႏႇင့္ပတ္သက္၍ သံုးသပ္မႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္သြားရန္ရႇိေသာ္လည္းအခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားကဧၿပီလၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားမတိုင္မီ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ႐ုပ္သိမ္းလိုေၾကာင္း ဥေရာပသမဂၢ သံတမန္တစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အားေပးတိုက္တြန္းရန္အတြက္ ဥေရာပသမဂၢအတြင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ၿဗိတိန္ႏႇင့္ ေနာဒစ္ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕က ဧၿပီလ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္လိုေသာ္လည္း ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီအပါအ၀င္ အျခားဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားက ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို အားေပးရန္အတြက္ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ေဆာင္ရြက္လိုေၾကာင္း သတင္းရင္းျမစ္တစ္ခုက ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ေအအက္ဖ္ပီက ေရးသားခဲ့သည္။
ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကုန္သြယ္ေရးႏႇင့္ ဘ႑ာေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားကို ယမန္ႏႇစ္က တစ္ႏႇစ္ သက္တမ္းတိုးထားခဲ့ေသာ္လည္း မၾကာေသးခင္က ခရီးသြားလာမႈႏႇင့္ ဘ႑ာေရးထိန္းခ်ဳပ္ထားမႈမ်ားကို ဖယ္ရႇားေပးခဲ့သည္။ ဥေရာပ သမဂၢသည္ အကူအညီေပးေရးအစီအစဥ္မ်ားကို စီမံခန္႔ခြဲရန္ႏႇင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ကူညီရန္အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ႐ုံးဖြင့္လႇစ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုလအေစာပိုင္းတြင္ ေၾကညာခဲ့သည္။
Source :Eleven Media Gorup
Ref:AFP
By Claire Rosemberg
Brussels. The European Union is mulling whether to begin lifting sanctions against Burma as soon as February to encourage signs of reform after decades of outright military rule, EU diplomats said Wednesday.
Aid for the southeast Asian nation is also under consideration, as well as a visit soon by EU foreign policy chief Catherine Ashton, her spokesman Michael Mann told AFP.
“In the light of developments in the country, we have launched a general review of our policies,” he added.
The 27-nation bloc’s response to a string of conciliatory gestures by the new nominally civilian government in Burma is to be decided at talks between EU foreign ministers in Brussels on Monday.
The ministers are expected to announce willingness “to consider initial steps in February” on a start in lifting the sanctions, which otherwise come up for an annual review in mid-April, an EU diplomat said.
“Some countries want to give a sign of encouragement before April elections” which will see a historic bid for parliament by Nobel peace laureate Aung San Suu Kyi, the source said on condition of anonymity.
European states last year extended by 12 months a set of trade and financial sanctions despite Suu Kyi’s release in November 2010, but lifted travel bans and an assets freeze on a third of the cabinet, including the foreign minister.
In exchange for an end to all sanctions, the EU demanded Burma release all political prisoners and launch a dialogue with the opposition.
Since coming to power in March, the new military-backed government dominated by former generals has released hundreds of political prisoners and made other reformist moves, including dialogue with the opposition and pursuing peace deals with ethnic minority rebels.
The moves have sparked intense debate worldwide on potential policy change and in Brussels intensive discussions have been under way all week to overcome “differences of opinion and decide how to encourage Burma” ahead of Monday’s ministerial talks, a source said.
Britain and some Nordic nations favor waiting to ensure that the April by-elections are fair and free while other European countries, notably France and Germany, argue in favor of quick action to encourage the reform process.
“There are steps before you lift sanctions,” said one diplomat on condition of anonymity. “Encouraging measures can be a first step, and then you lift sanctions.”
Earlier this month, Britain’s Foreign Secretary William Hague, the first British foreign minister to visit Burma in over half a century, called for “much more” work to be done before sanctions could be lifted.
“It is not possible to say a country is free and democratic while people are still in prison on the grounds of their political beliefs,” he said.
Hague also called for free and fair by-elections on April 1 and improved humanitarian access to ethnic conflict areas, saying it was “very important that we do not relax the pressures prematurely.”
But this week, French Foreign Minister Alain Juppe said in Burma that he was confident President Thein Sein was a reformer.
“It’s a certainty. It’s enough to look at what he has done in the past few months,” he said, describing the president as a “wise man, completely determined.”
Should the differences continue, a decision to lift even very few sanctions in February could be strained as it would require unanimity. In April on the other hand it would require a unanimous vote to maintain them.
Meanwhile ministers are expected to agree to offer more development aid and other financial measures to bolster the reform process.
In January, the EU announced it would open an office in Burma’s main city Yangon to manage aid programs and play a “political role.”
Source :Agence France-Presse
What is Genocide? What is Rohingya genocide? When did it began? In which part of Burma is this taking place? Are there refugees taking shelter in the neighboring countries? Who are the parties involved?, What should be done about it? Does it have anything to do with Rohingya’s race or religion? Are there democratic minded Rakhines to help stop the crisis?These are some of the questions people are curios to know. Human rights and international UN agencies are curiously waiting to know from the present “democratic” government what measures it is taking to stop genocide in Burma? .
First, what is genocide?
Genocide is “a coordinated plan of different actions aiming at the destruction of essential foundations of the life of national groups, with the aim of annihilating the groups themselves”"Genocide means any of the following acts committed with the intent to destroy in whole or in part a national, ethnic, racial or religious group as such:
a. killing members of the group
b. Committing bodily or mental harm to members of the group
c. Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part, imposing measures intended to prevent birth within the group.(1)
What is Rohingya Genocide?
Rohingyas original home is in Arakan of Burma. They have been driven out of Burma by the successive military government beginning mainly from 1962. In the same year a total of were 20,000 Rohingyas were pushed out of Arakan to Bangladesh (then East Pakistan). In reaction to this Ayub Khan warned that “Pakistan doesn’t want its army to cross the border into Burma but…” In 1978, over 200,000 Rohingyas were driven out by the government forces. When international agencies in Bangladesh refugee camps checked the refugee’s identity, they were found to carry National Registration Certificate (National Registration certificate). Burmese government at the insistence of international body accepted the refugees. In 1992-93, over 300,000 refugees were forced out of Arakan to Bangladesh, this time the solders at the border made sure that as they leave, Rohingyas don’t carry any documents.Ever since Rohingyas have been crossing the Naf River to enter into Bangladesh. In 2008, there have been 10,000 refugees poured into Bangladesh territory. Now that Hasina government is refusing to accept Rohingya refugees anymore, lately they are crossing the ocean in small boats ( a kind of suicidal, many die on the way) to take shelter in Thailand, Malaysia and Indonesia.(2) Why Rohingyas are desperately leaving Arakan?
Rohingya extermination as a state policy began after Ne Win came to power but it turned genocidal when the government introduced some measures so that Rohingyas willingly either leave Arakan or face severe consequences. The UN report of violation on the Rohingyas in 2009 includes measures:
Genocide is “a coordinated plan of different actions aiming at the destruction of essential foundations of the life of national groups, with the aim of annihilating the groups themselves”"Genocide means any of the following acts committed with the intent to destroy in whole or in part a national, ethnic, racial or religious group as such:
a. killing members of the group
b. Committing bodily or mental harm to members of the group
c. Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part, imposing measures intended to prevent birth within the group.(1)
What is Rohingya Genocide?
Rohingyas original home is in Arakan of Burma. They have been driven out of Burma by the successive military government beginning mainly from 1962. In the same year a total of were 20,000 Rohingyas were pushed out of Arakan to Bangladesh (then East Pakistan). In reaction to this Ayub Khan warned that “Pakistan doesn’t want its army to cross the border into Burma but…” In 1978, over 200,000 Rohingyas were driven out by the government forces. When international agencies in Bangladesh refugee camps checked the refugee’s identity, they were found to carry National Registration Certificate (National Registration certificate). Burmese government at the insistence of international body accepted the refugees. In 1992-93, over 300,000 refugees were forced out of Arakan to Bangladesh, this time the solders at the border made sure that as they leave, Rohingyas don’t carry any documents.Ever since Rohingyas have been crossing the Naf River to enter into Bangladesh. In 2008, there have been 10,000 refugees poured into Bangladesh territory. Now that Hasina government is refusing to accept Rohingya refugees anymore, lately they are crossing the ocean in small boats ( a kind of suicidal, many die on the way) to take shelter in Thailand, Malaysia and Indonesia.(2) Why Rohingyas are desperately leaving Arakan?
Rohingya extermination as a state policy began after Ne Win came to power but it turned genocidal when the government introduced some measures so that Rohingyas willingly either leave Arakan or face severe consequences. The UN report of violation on the Rohingyas in 2009 includes measures:
Compulsory labor
Illegal taxation/ extortion
Restriction of movement,
Prevent villagers from giving a fair income for their produce
Confiscation of land to built villages for Buddhist settlers and for expansion of military facilities.
There is also ban on marriage.(3)
A typical day in Arakan reported as “Rohingya people in panic in Northern Arakan
The report mentions:
“The Rohingya people in Northern Arakan have been passing days and nights in panic because of authorities have been seizing weapons (such as knives, choppers, swords, daggers, hoes, adzes, spades) from Rohingya villages while the Rakhine and Natala villegers have been equipped with lethal weapons even with guns since 15 days ago, said a local politician requesting not to be named.”(4)
The Parties involved in the genocide
Who are the parties directly and indirectly involved? In Burma Rakhine Moghs are only 5% of the population but occupies 30% in the armed forces. It is a force to recon with. This disproportionate distribution of the Rakhine Mogh, both in the Burmese army and their alleged oppression in the ethnic areas especially in Arakan is something important to understand. Reliable sources reports that in Arakan, in the name of Burmese military, Rakhine forces does all the genocidal activities such as rape, forced labor and applying bans on marriage, restricting Rohingyas from traveling from one village to another. The parties directly involved are the Arakanese police and militia, Nasaka and the ultra nationalist hooligans. There are the anti Rohingya provocateurs who work at home and abroad. Prominant among them are Aye Kyaw, Aye Chan, Monk Ashin Nayaka, and many other low level leaders and followers in Arakan and elsewhere. The provocateurs wrote xenophobic books and articles and give speeches some are available on Youtube propagating the the Rohingya people as being “dangerous,” “foreigners” in Arakan, and even “influx viruses,” requiring extermination, warning their fellow countrymen that otherwise they will be exterminated. Considering the depth of their hate mongering actions,and the acts of genocide, it is important to find out more about the people who are directly executing their orders. (5)
Why Rohingyas became the target of genocide?
Rohingyas are different from the Rakhines in bothe race and religion. Rohingyas are Muslims and Hindus, Rakhines are Buddhists. In 1982 a delegation from Arakan was led by Rakhine Mogh Aye Kyaw convinced the military government to constitutionally declare the Rohingyas as the non citizens of Burma. This was successfully done and Aye Kyaw openly takes the credit for committing the crime against humanity knowing very well that due to such initiative, close to a million Burmese people were uprooted from their ancestral homeland now suffers in foreign countries looking for a home they can call their own. Aye Kyaw and his band of people claims themselves as Burma’s democracy movement leaders and themselves as being “good Theraveda Buddhists.” Human rights groups wonder about the basis of their claims!
Are there democratic -minded Rakhines to help stop the crisis?
There are many. There are progressive-minded people but they were being undermined from 1930’s by the rise of ultra nationalist leaders both in the army and in the civilian authorities.(6)
What are the excuses of declaring Rohingyas as the non citizens of Burma?
To the xenophobes, Rohingyas entered Arakan after 1824, the year the British began occupying Burma. Denying the historic Rohingya existence (from the Indian Chandras to the Arab sea going settlements in Arakan, to General Wali Khan and General Sindhi Khan’s army sent by the Bengal’s Sultan to help the Rakhine Mogh king and their army settled in the Kaladan valley during the 15th century, and Shah Suja’s followers in the 17th century, Rakhine Moghs claim that Rohingyas are only British time settlers. It says they have never heard the name Rohingya. Francis Buchanon heard the name Rohingya 1798. (7)
The unfortunate thing is that if the xenophobes claim is true that Rohingyas entered Burma after1824 even that has been close to two hundred years. Surprisingly, the same ethnic group Rakhine Moghs in Cox’s Bazar of Bangladesh took shelter in Bangladesh during the British rule are Bangladeshi citizens. Strangly, Rakhine xenophobes like Aye Kyaw, Aye Chan, Ashin Nayaka and their followers not using the same standard for themselves, earned citizenship in the West comfortably live their lives but keep their racist skeletons in their native Arakan.(8)
Rakhine-Rohingya–Buma Triangle in Arakan
Unlike most of the ethnic groups in Burma (who are directly) involved in conflict with the Burmese government and now are initiating dialogues, in Arakan however, despite international pressure to stop genocide, Rohingyas’s dialogue with the government is seriously obstructed by the presence of the ultra nationalist third group, the Rakhine -Mogh, which in alliance with the military now commits genocide in Arakan. Not known to most people is the fact that Rakhines are 5% of the Burmese population but occupy 30% of the Burmese army. They are a powerful force against democratic movement to recon with. Alamgir Serajuddin observing the medieval Rakhine activities of piracy in the Bay of Bengal and the cruel massacre of the Bengal governor Shah Suja and his family (assured of asylum) observed: “The Arakanese [Rakhines] were a daring and turbulent people, a terror at once to themselves and to their neighbours. They fought among themselves and changed masters at will. Peace at home under a strong ruler signaled danger for neighbours.” (9) It is true that most Rakhines are not fundamentally xenophobic but it is unfortunate that they are being misled by their leaders to commit Rohingya genocide in Arakan and genocide in ethnic territories, the bad name however is spread all in the name of Burmese people.
In order to stop the genocide in Arakan and for Burma to stop its bad reputation, Burmese leaders have to understand this Rakhine-Rohingya-Buma Triangle. It seems that things are changing in Burma on a daily basis. When Burmese government decides to officially recognize Rohingya citizenship and stop genocide in Arakan and initiates dialogue, it is recommended that it should be between the mentioned three parties perhaps with the presence of foreign observers, including Bangladesh, Thailand and Malaysia; countries where Burmese refugees continue to pour in to escape genocide. British Foreign Secretary William Haigue lately raised concerns about the Rohingya community that lacks basic civil and human rights.(10)
This is a serious matter happening in Western Burma, it is about genocide and it should be settled as soon as possible on a priority basis to clear up the “Burmese” name; which includes everybody in Burma.
ENDNOTES:
(1) What is genocide, adapted from McGill University sponsored Global conference on genocide, 2007
Link: http: cfchr. mcgill .ca/ what is genocide-en.php?manu=2. cited in Abid Bahar’s book, Burma’s Missing Dots, Xlibris, 2010, p.223;
Tin Soe, “Ethnic Groups deliver UN Commission of Inquiry Petition to the British Foreign Office here
(2) Rohingya Outcry, RPF,1978, Also Images of Rohingya boat people, link here
Also in Abid Bahar, Dynamics of Ethnic Relations Between the Berman and the Rohingyas, an Unpublished MA thesis, 1982.
(3) United Nation’s Human Rights Report, 7th April, 2003.
(4) Kaladan Press, April 9, 2009
(5) killing-rohingya rohingyablogger.com; Rohingya Refugees shifted to Medan;
Also read article: Arakan, the Epicenter of Refugee Production here Link: here
A Brief History of Arakan: From Kingdom to a Colony Link: here
(6) Shwe Lu Maung, We the People published in Habib Siddiqui edited Problems of Democratic development in Burma and the Rohingya people, Japan,(JARO),2007
(7) Who are the Rohingyas? Published in the Irrawaddy here
also read Abid Bahar’s “Aye Chan Enclave with Influx Viruses Revisiter., in Burma’s Missing Dots, 2010;
Also read Mohammad Ashraf Alam, A Short Historical Background of Arakan, Arakan Research Society, Chittagong, Bangladesh, October 2006, here Francis Buchanan, A Comparative Vocabulary of Some of the Languages Spoken in the Burma Empire.” Pp. 40-57;
Also Francis Buchanon in South East Bengal (1798). His journey to Chittagong, the Chittagong Hill Tracts, Noakhali and Comilla. Also in Michael Charney, Buddhism in Araka: Theories of Historiography of the Religious Basis of Ethnonyms in the Forgotten Kingdom of Arakan from Dhanyawadi to 1962 ;
Abid Bahar, “I have never heard the name Rohingya” link here
(8) Xenophobic Burmese Literary Works – a Problem of Democratic Development in Burma
link here
(9) Alamgir Serajuddin, Asiatic Society Bangladesh, Vol. xxx (1), June, 1986.
(10) UK Watching the Mood on the Streets of Burma, link here
(Dr. Abid Bahar specializes on Western Burma, visited refugee camps in Bangladesh in 1978, and 2003; he now teaches in Canada)
(6) Shwe Lu Maung, We the People published in Habib Siddiqui edited Problems of Democratic development in Burma and the Rohingya people, Japan,(JARO),2007
(7) Who are the Rohingyas? Published in the Irrawaddy here
also read Abid Bahar’s “Aye Chan Enclave with Influx Viruses Revisiter., in Burma’s Missing Dots, 2010;
Also read Mohammad Ashraf Alam, A Short Historical Background of Arakan, Arakan Research Society, Chittagong, Bangladesh, October 2006, here Francis Buchanan, A Comparative Vocabulary of Some of the Languages Spoken in the Burma Empire.” Pp. 40-57;
Also Francis Buchanon in South East Bengal (1798). His journey to Chittagong, the Chittagong Hill Tracts, Noakhali and Comilla. Also in Michael Charney, Buddhism in Araka: Theories of Historiography of the Religious Basis of Ethnonyms in the Forgotten Kingdom of Arakan from Dhanyawadi to 1962 ;
Abid Bahar, “I have never heard the name Rohingya” link here
(8) Xenophobic Burmese Literary Works – a Problem of Democratic Development in Burma
link here
(9) Alamgir Serajuddin, Asiatic Society Bangladesh, Vol. xxx (1), June, 1986.
(10) UK Watching the Mood on the Streets of Burma, link here
(Dr. Abid Bahar specializes on Western Burma, visited refugee camps in Bangladesh in 1978, and 2003; he now teaches in Canada)
စြယ္စံုရ အႏုပညာရွင္ ကိုဇာဂနာသည္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာမ်ားၾကျဖစ္ေသာ ဇင္ဝိုင္း၊ မင္းထင္ကိုကိုႀကီး၊ၾကည္ျဖဴသွ်င္တို႔ႏွင့္အတူ စစ္အစိုးရလက္ထက္ ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္မႉး၊ အတြင္းေရးမႉး-၁ ႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္မ်ား ယူခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔အား ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။
တနလၤာေန႔က ေထာက္လွမ္းေရး ဗိုလ္မႉးႀကီးေဟာင္း ဦးစန္းပြင့္ကိုလည္း ကိုဇင္ဝိုင္းႏွင့္အတူ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသးသည္။
ဦးခင္ညြန္႔သည္ ၂ဝဝ၄ ခုတြင္ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၅ ခုတြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၄၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ ဦးစန္းပြင့္မွာလည္း သူႏွင့္အတူ အမႈတြဲအျဖစ္ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။
ဦးခင္ညြန္႔တို႔အား သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုဇာဂနာအား မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္ ကိုဝိုင္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားသည္။
——————————-
ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ သြားေတြ႔တယ္ ၾကားလို႔ပါ။
“၁၅ ရက္ေန႔က သြားေတြ႔တာ။ ညေန ၅ နာရီ။ သူ႔အိမ္မွာေလ။”
သြားေတြ႔ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေလး ေျပာျပေပးပါ။
“က်ေနာ္ ေထာင္က လြတ္လာကတည္းက က်ေနာ္က ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ကိုလည္း လႊတ္ေပးသင့္ပါတယ္’ ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းေပးေသးတယ္ေလ သမၼတကို။”
“အဲဒီေတာ့ သူလြတ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္ ဒီလိုမ်ဳိးေတာင္းေပးခဲ့တဲ့အတြက္၊ ရဲရဲရင့္ရင့္နဲ႔ သူ႔အတြက္
ေျပာေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုၿပီး ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာခ်င္လို႔ပါ သူ႔တူမ တေယာက္လႊတ္ၿပီး
ေျပာခိုင္းတယ္။ သူက သူကိုယ္တိုင္ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့၊ သူက လူႀကီးဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး က်ေနာ္ လာခဲ့ပါမယ္ဆိုၿပီး အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ျဖဴးကို ေရာက္ေနတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ ဇင္ဝိုင္းတို႔ပါ က်ေနာ္တို႔က အဖြဲ႔အလိုက္ အစည္းအေဝးလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သြားမယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ကလည္း ဒါဆို ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ သူတို႔ပါ ေရာၿပီး ပါလာတဲ့သေဘာပါ”
ဦးခင္ညြန္႔က လြတ္လြတ္ခ်င္း မီဒီယာနဲ႔ေတြ႔တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကိုသူရနဲ႔ ေတြ႔တယ္ဆိုေတာ့ မထူးျခားဘူးလား။
“မထူးျခားပါဘူး။ တကယ့္တကယ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ က်ေနာ္က ဘာကိစၥနဲ႔မွ က်ေနာ္တို႔ မေတြ႔ခဲ့ဖူးဘူးဗ်။ ဘယ္တုန္းကမွ။ သူ အင္မတန္ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ အေထာက္အပံ့ သူ႔ရဲ႕အကူအညီေတြ ရခဲ့ၾကတဲ့ ႐ုပ္ရွင္သမားေတြထဲမွာ က်ေနာ္မပါဘူးဗ်။ ႐ုပ္ရွင္သမား အားလံုးေလာက္နီးပါးက သူေပးလို႔ တယ္လီဖုန္းရတယ္၊ ေျမကြက္ရတယ္၊ ေမာ္ေတာ္ကား ဝယ္ခြင့္ရတယ္၊ အဲဒီထဲမွာလည္း က်ေနာ္ မပါခဲ့ဘူးဗ်။ အဓိကေျပာရရင္ေတာ့ သူ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးတဲ့အခ်ိန္တုန္း က က်ေနာ္က အဖမ္းခံရတာပဲရွိတယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာကို က်ေနာ္ ႏွစ္ခါ အဖမ္းခံရတာကိုး။”
“အခု သူတင္မွ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေထာက္လွမ္းေရး-၆ ထဲမွာ က်ေနာ့္ကို တကယ္ ဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့ ဦးစန္းပြင့္လည္း အခုလြတ္လာတာပဲ။ က်ေနာ္ သြားႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရမွာတုန္းဗ်ာ၊ ဒီစိတ္ေတြ မရွိပါဘူး က်ေနာ့္မွာ။ အာဃာတေတြ အၿငိဳးအေတးေတြ မရွိပါဘူး။ ဦးစန္းပြင့္ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ က်ေနာ့္ကိုဖမ္းခဲ့တာ
ေထာက္လွမ္းေရး-၆ ထဲမွာ ႏွစ္ခါလံုးလံုး၊ ဗိုလ္မႉးခင္ေမာင္ေထြးတို႔ ဘာတို႔။ သူတို႔ေတြေတာင္ က်ေနာ္ ႏႈတ္ဆက္ တာပဲ။”
“ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ။ ထိုနည္းတူ က်ေနာ္တို႔ကို လည္း လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အၿငိဳးတို႔ အာဃာတတို႔ က်ေနာ့္မွာ တစက္မွ မရွိပါဘူး။ အခု သူတို႔ ေထာင္ကလြတ္လာ တယ္၊ လြတ္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ သြားၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ေထာင္ကလြတ္လာတဲ့ လူတေယာက္ကို က်ေနာ္ ၾကိဳဆို ႏႈတ္ဆက္တဲ့ သေဘာ ပါပဲ။ ဒီထက္ကို ဘာမွမရွိပါဘူး။”
“သို႔ေသာ္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ထင္မွာေပါ့ေလ ဘာျဖစ္လို႔ သူတို႔ကို ဒီေလာက္ေတာင္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရ တာလဲဆိုၿပီး။ ခံရတာ က်ေနာ္ပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေသးတာပဲ။ ”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဦးခင္ညြန္႔ဆိုတာ တခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူး။ သူ႔ပါးစပ္ကေတာင္ ေျပာခဲ့တယ္ အဲဒီေန႔က သူအလုပ္လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကတဲ့ ေမာင္သူရနဲ႔ အန္ကယ္နဲ႔ တခါမွ မဆံုႏိုင္ခဲ့ ဘူးေနာ္တဲ့ ခုလိုအခ်ိန္က်ေတာ့လည္း သူဘာမွ မကူညီႏိုင္ျပန္ဘူးတဲ့။ ရပါတယ္ အဲဒီဟာေတြ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ မရွိဘူးလို႔။”
ဦးစန္းပြင့္နဲ႔က ဘယ္တုန္းက သြားေတြ႔လိုက္လဲ။
“မေန႔က မနက္က။”
တခ်ဳိ႕ကလည္း ဦးခင္ညြန္႔က သူၾသဇာရွိေနတုန္းက ဒီမိုကေရစီဘက္သားေတြကို ဖမ္းတယ္ေပါ့။ သူနဲ႔ သြားေတြ႔တာကို ေဝဖန္ေနၾကတာေတြရွိပါတယ္။
“အဲဒီလိုေတြ ေျပာေနလို႔လည္း ၿပီးမွာလည္း မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေဝဖန္တဲ့သူေတြကိုလည္း ေမးၾကည့္ၾကပါဦး။ အဲဒီတုန္းကဖမ္းလို႔ ဆီးလို႔ ဆိုတဲ့အထဲမွာ ဦးသိန္းစိန္ေရာ မပါဘူးလားလို႔၊ ဦးေရႊမန္းေရာမပါ ဘူးလားလို႔။ ဒီလူေတြနဲ႔ေတာင္ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ေနၾကၿပီ မဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို စိတ္ေတြ ေမြးၾကမွာလဲလို႔။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒါေတြ အဓိပၸါယ္မဲ့တဲ့စကားေတြပါ။ မေျဖရွင္းခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ကာယကံရွင္ျဖစ္တဲ့၊ တိုက္ခိုက္ခံေနရတဲ့သူ ေတြျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက ဘာမွမေျပာရဘဲနဲ႔ တခါမွ မခံရဘူးတဲ့လူေတြက ေျပာေနပံုရပါတယ္လို႔။”
ဦးခင္ညြန္႔နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ေရာ ဘာေတြမ်ားေျပာျဖစ္လဲ။
“႐ုပ္ရွင္အေၾကာင္းေပါ့ က်ေနာ္တို႔ Freedom Film festival လုပ္တာကို သူ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ဖတ္ရလို႔ အရမ္း
ေက်နပ္မိတဲ့အေၾကာင္း။ ေနာက္ အဲဒီဇာတ္ကားေတြ တကယ္လို႔မ်ား က်ေနာ္တို႔ က အခြင့္ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႔ကို ကူညီပါဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါက တစ္ေပါ့။ ႏွစ္ကေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ကေတာ့ သူ ၇ ႏွစ္လံုးလံုး ဒီထဲမွာ ေနေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေထာင္ထဲမွာ ေနရတဲ့လူလိုပါပဲေပါ့။ အင္မတန္ က်ဥ္းက်ပ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ သူ႔မွာ တေန႔တေန႔လည္း တရားထိုင္လိုက္၊ ဘဝနာပြားလိုက္။ အခုဆို သူ႔စိတ္ထဲ မွာလည္း ဘာမွမရွိေတာ့ ဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေပါ့ဗ်ာ။ အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့တဲ့ဟာေတြထဲမွာလည္း သူ႔မွာလည္း တာဝန္အရသာ လုပ္ခဲ့ရေပမယ့္ သူ႔မွာလည္း ဘာစိတ္မွ မရွိပါဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ။”
သူလြတ္လာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ဘူးေျပာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ လူမႈေရးကိစၥတို႔ စိတ္ဝင္စားမႈ ေျပာျဖစ္ေသးလား။
“က်ေနာ္တို႔ အဲဒီအေၾကာင္းေတာ့ မေျပာျဖစ္ဘူးေပါ့။ သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြကေတာ့ သူတို႔ အရင္တုန္း ကဗ်ာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမတို႔ ရွိတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူကိုယ္တိုင္သြားေတြ႔ခဲ့တာ ရွိခဲ့တာကိုး။ အဲဒီတုန္းက အဆင့္တဆင့္
ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး ဆိုတာကိုလည္းပဲ ေျပာျဖစ္ၾကတာ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီကိစၥမွာက ဦးစန္းပြင့္နဲ႔ သူနဲ႔
ႏွစ္ေယာက္ လုပ္ခဲ့ၾကတာေလ။ က်ေနာ္တို႔မွာ ဗီဒီယိုေတြ ဘာေတြ ရွိပါတယ္။ အဆင့္ တဆင့္ေရာက္ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔အဖမ္းခံရၿပီးတဲ့အခါ က်ေတာ့ အဲဒီလုပ္ငန္းစဥ္က ပ်က္ခဲ့ၾကရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ တကယ္ လုပ္ခဲ့တာရွိပါတယ္ ခြန္ဆာနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ ဦးစန္းပြင့္နဲ႔ သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားၿပီး ေတြ႔ဆံုခဲ့တာေလ။ ဒါေလးေတြ
ေျပာျဖစ္ တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ျပန္ေမးတာေပါ့ဗ်ာ က်ေနာ္သိခ်င္တာေလးေတြ။ ခြန္ဆာကိစၥ သူတို႔ ေအာင္ျမင္ တယ္ေပါ့။”
သူ႔သား ႏွစ္ေယာက္လံုး ေတြ႔ခဲ့လား။
“ကိုရဲႏိုင္ဝင္းေရာ၊ ကိုေဇာ္ႏိုင္ဦးေရာေတြ႔ပါတယ္။”
ဦးစန္းပြင့္နဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ေရာ ဘယ္သူေတြပါေသးလဲ။ ဘာေတြေျပာျဖစ္ၾကလဲ။
“က်ေနာ္နဲ႔ ကိုဇင္ဝိုင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ။ ခဏတျဖဳတ္ပဲ။ သြားႏႈတ္ဆက္တဲ့သေဘာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ ကိုဇင္ဝိုင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္က ေထာက္လွမ္းေရး-၆ ထဲမွာ အတူတူဖမ္းခံခဲ့ရတုန္းက ဗိုလ္မႉးစန္းပြင့္က က်ေနာ္တို႔ကို ဖမ္းခဲ့တာေလဗ်ာ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က သြားႏႈတ္ဆက္တာပါ။ စကားေတာင္
ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ လူေတြက သိပ္မ်ားေနလို႔။”
ေထာက္လွမ္းေရး-၆ မွာ အဖမ္းခံရတုန္းက အဲဒီတုန္းကလဲ။
“ရွစ္ေလးလံုးၿပီးၿပီခ်င္း ဗမာျပည္မွာ ပထမဦးဆံုး ဖမ္းခံရတာ က်ေနာ္နဲ႔ ဇင္ဝိုင္းပဲ။”
Source : ကိုဝိုင္း Mizzima
သာသနာေရးဦးစီး႒ာနမွ ပိတ္သိမ္းရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ထားေသာ သာေကတၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၃) မာန္ေျပ ရပ္ကြက္ ၊ အမွတ္ (၂)ေတာင္ရပ္ကြက္၊ အမွတ္ (၄) ေတာင္ရပ္ကြက္မ်ားရွိ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္း သံုးေက်ာင္းအား မပိတ္ေရးအတြက္ ယမန္ေန႔ညေနက အဆိုပါရပ္ကြက္မ်ားရွိ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားမွ စုေပါင္းၿပီး စာသင္ေက်ာင္းမ်ားေရွ႕တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပၾကသည္။
ယင္းရပ္ကြက္မ်ားမွ ေနထိုင္သူမ်ားက သက္ဆိုင္ရာသို႔ ေတာင္းဆိုရာမွ သာသနာေရး ဦးစီး႒ာနက ပိတ္သိမ္းရန္ ယခုလ ၁၂ ရက္ေန႔ေန႔စြဲျဖင့္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခု ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အမွတ္(၃) မာန္ေျပရပ္ကြက္ရွိ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးလွေရႊက “ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူပုန္ထတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသာေရးေက်ာင္းကို မပိတ္ေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေတာင္းဆိုတာပါ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ယင္း ေက်ာင္းေရွ႕တြင္“ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေရွ႕ရႈပါ၊ ဒီမိုကေရစီကိုျမတ္ႏိုးပါ၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ေပးပါ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကိုေလးစားပါ၊ လြတ္လပ္စြာက်င့္သံုးခြင့္ေပးပါ” ဟူေသာ စာတမ္းမ်ား ကိုင္ေဆာင္၍ ကေလးငယ္မ်ားအပါအ၀င္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ၈၀ ၀န္းက်င္ခန္႔သည္ ယေန႔ညေန ၃ နာရီေက်ာ္မွစတင္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပလ်က္ရွိၾကသည္။
ဆႏၵျပရာတြင္ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒၚႏုႏု၀င္းကလည္း ၎အေနျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ေက်ာင္းပိတ္ရမည္ကို မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေၾကာင္း၊ မိမိကေလးငယ္မ်ား လိမၼာေရးျခား ရွိေစေရးအတြက္ ဘာသာေရးသည္ အေရးပါသည္ဟုထင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါေက်ာင္းအား မပိတ္ရန္အတြက္ မိမိအေနျဖင့္ ေတာင္းဆိုေၾကာင္း ၀ိုင္ပီအိုင္သို႔ေျပာၾကားသည္။
ယခုကဲ့သို႔အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ားကို ပိတ္သိမ္းရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေၾကာင္းကို အမွတ္(၃) ရပ္ကြက္ေန ေနထိုင္သူအခ်ိဳ႕ အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဗလီမရွိေစခ်င္ပါဘူး။ သူတို႔ဘာသာ အိမ္ထဲမွာ စာသင္တာကိုလက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီအိမ္မွာ ၀တ္ျပဳတာလုပ္လာတယ္။ အိမ္ကိုလည္း ဗလီပံုစံ ျပင္ေဆာက္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ လုပ္လာတယ္” ဟု ၎ရပ္ကြက္ ၂၁ လမ္းတြင္ေနထိုင္သူတစ္ဦးကဆိုသည္။
ဇန္န၀ါရီ ၁၇ ရက္ေန႔ညေနက သာေကတၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနၾကသည့္ မူဆလင္ဘာသာေရး စာသင္ေက်ာင္းမွ ကေလးငယ္မ်ား
ယင္းရပ္ကြက္မ်ားမွ ေနထိုင္သူမ်ားက သက္ဆိုင္ရာသို႔ ေတာင္းဆိုရာမွ သာသနာေရး ဦးစီး႒ာနက ပိတ္သိမ္းရန္ ယခုလ ၁၂ ရက္ေန႔ေန႔စြဲျဖင့္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခု ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အမွတ္(၃) မာန္ေျပရပ္ကြက္ရွိ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးလွေရႊက “ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူပုန္ထတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသာေရးေက်ာင္းကို မပိတ္ေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေတာင္းဆိုတာပါ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ယင္း ေက်ာင္းေရွ႕တြင္“ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေရွ႕ရႈပါ၊ ဒီမိုကေရစီကိုျမတ္ႏိုးပါ၊ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ေပးပါ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကိုေလးစားပါ၊ လြတ္လပ္စြာက်င့္သံုးခြင့္ေပးပါ” ဟူေသာ စာတမ္းမ်ား ကိုင္ေဆာင္၍ ကေလးငယ္မ်ားအပါအ၀င္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ၈၀ ၀န္းက်င္ခန္႔သည္ ယေန႔ညေန ၃ နာရီေက်ာ္မွစတင္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပလ်က္ရွိၾကသည္။
ဆႏၵျပရာတြင္ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒၚႏုႏု၀င္းကလည္း ၎အေနျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ေက်ာင္းပိတ္ရမည္ကို မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေၾကာင္း၊ မိမိကေလးငယ္မ်ား လိမၼာေရးျခား ရွိေစေရးအတြက္ ဘာသာေရးသည္ အေရးပါသည္ဟုထင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါေက်ာင္းအား မပိတ္ရန္အတြက္ မိမိအေနျဖင့္ ေတာင္းဆိုေၾကာင္း ၀ိုင္ပီအိုင္သို႔ေျပာၾကားသည္။
ယခုကဲ့သို႔အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ားကို ပိတ္သိမ္းရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေၾကာင္းကို အမွတ္(၃) ရပ္ကြက္ေန ေနထိုင္သူအခ်ိဳ႕ အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဗလီမရွိေစခ်င္ပါဘူး။ သူတို႔ဘာသာ အိမ္ထဲမွာ စာသင္တာကိုလက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီအိမ္မွာ ၀တ္ျပဳတာလုပ္လာတယ္။ အိမ္ကိုလည္း ဗလီပံုစံ ျပင္ေဆာက္ဖို႔ တိတ္တဆိတ္ လုပ္လာတယ္” ဟု ၎ရပ္ကြက္ ၂၁ လမ္းတြင္ေနထိုင္သူတစ္ဦးကဆိုသည္။
ဇန္န၀ါရီ ၁၇ ရက္ေန႔ညေနက သာေကတၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနၾကသည့္ မူဆလင္ဘာသာေရး စာသင္ေက်ာင္းမွ ကေလးငယ္မ်ားယခုကဲ့သို႔ အာဏာပိုင္မ်ားမွ အမိန္႔ခ်မွတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးခင္ေဇာ္က လက္ရွိအစိုးရမွ က်င့္သံုးေနေသာ မူအရ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ လြတ္လပ္စြာေဟာေျပာခြင့္ရွိသင့္ေၾကာင္း၊ ယခုကဲ့သို႔ အခြင့္အေရးမ်ားအား အာဏာသံုး၍ ပိတ္ပင္ျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။
“အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုတာ ဘာသာေရးသပိတ္၊ ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းကို ဖန္တီးခ်င္ေနသလား၊ ျဖစ္ေစခ်င္ေနသလားမသိဘူး” ဟု ၎ကဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
ထိုသို႔ဆႏၵျပခဲ့သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းသံုးခုအနက္ အမွတ္ (၂) ရပ္ကြက္ေတာင္ပိုင္း မွ စာသင္ေက်ာင္းကို သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမွ တစ္ထပ္ပိတ္သိမ္းခဲ့ၿပီး အမွတ္ (၄) ရပ္ကြက္ေတာင္ပိုင္းရွိ စာသင္ေက်ာင္းကိုမူ လံုး၀ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့ကာ မာန္ေျပ (၃) ရပ္ကြက္ရွိ စာသင္ေက်ာင္းကိုမူ ပိတ္သိမ္းျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ။
Credit here
ထိုသို႔ဆႏၵျပခဲ့သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာေရးေက်ာင္းသံုးခုအနက္ အမွတ္ (၂) ရပ္ကြက္ေတာင္ပိုင္း မွ စာသင္ေက်ာင္းကို သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမွ တစ္ထပ္ပိတ္သိမ္းခဲ့ၿပီး အမွတ္ (၄) ရပ္ကြက္ေတာင္ပိုင္းရွိ စာသင္ေက်ာင္းကိုမူ လံုး၀ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့ကာ မာန္ေျပ (၃) ရပ္ကြက္ရွိ စာသင္ေက်ာင္းကိုမူ ပိတ္သိမ္းျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ။
Credit here
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ ခင္ဗ်ား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာ တာ၀န္အရွိဆံုး လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူၿပီးသည့္ အခ်ိန္က စၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ အျဖစ္ေရာ၊ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အေနနဲ႔ေရာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္နဲ႔ပါ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလို တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလေတြက မွားယြင္းခဲ့တာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို သတင္းအမွား အေျမာက္အျမားကို အေျခခံၿပီး မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းျခင္းနဲ႔ မွ်တေသာ တရားစီရင္ျခင္း မရွိဘဲ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ် ထားတာကလည္း တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရလို႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ မိသားစုေတြ သာမက အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲက ကိုသန္းေဇာ္ (ခ) သန္႔ေဇာ္ တစ္ေယာက္က နမူနာပါ။ သူ႔လိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ ဒီ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ အေနနဲ႔ မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံဖို႔နဲ႔ ကိုသန္႔ေဇာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္း ႀကိဳးပမ္းေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔နဲ႔ အဖဲြ႔က မွားယြင္းၿပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့သူေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္ ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးခဲ့တုန္းကလည္း ကိုသန္႔ေဇာ္ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ျပန္လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ဘယ္တာ၀န္ရွိသူေတြကမွ ေတာင္းပန္မႈမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့သလို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရ မလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဒုကၡေတြ ေ၀ခဲ့တယ္။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာမ်ိဳး၊ ျပန္လည္ ကုစားေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း သိတယ္ဆိုရင္ အစိုးရတရပ္ အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ ရမွာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ၊ ျပန္လည္ ကုစားမႈေတြ ေပးရမွာပါ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားရဲ႕ က်င့္၀တ္ ျဖစ္ပါတယ္။
မွားခဲ့တာကို ‘မွားပါတယ္’ လို႔ ၀န္ခံ ေျပာဆိုျခင္းဟာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္ ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုသန္႔ေဇာ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ ပ်က္ကြက္မႈေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနတဲ့ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ မွားယြင္းစြာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတာေတာင္မွ မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ အခုခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာဟာ အလြန္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူ ျဖစ္သလို ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းျခင္း မျပဳရလို႔ ျပည္တြင္းနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒေတြက ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ႏွိပ္စက္ျခင္းေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေပၚ အေရးယူတာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းကို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခု ကိုသန္႔ေဇာ္ ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔အမႈအေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
ေန႔စြဲ။ ။ ၃၁၊ ၇၊ ၉၅
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ ကြၽႏု္ပ္၏ ၿခံဝင္းတံခါးကို ဖ်က္ဆီးဝင္ေရာက္ၿပီး ဧည့္စာရင္း စစ္မည္ဟုဆိုကာ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ခိုင္းပါသည္။ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ ေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြၽႏု္ပ္အား လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးမွ ဟု ဆိုကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ႏွင့္ ၿခံဝင္း အတြင္း တို႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ကို ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြ ၾကသည္ဟု ေနာက္မွ သိရပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ကြၽႏု္ပ္ သေဘာေပါက္သည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား ကိစၥႏွင့္ လာမည့္ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဦးေဆာင္မႈ အခန္း၌ ပါဝင္ ပတ္သက္ျခင္းကို သိရွိသြားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽႏု္ပ္အား တင္ေဆာင္သြားသည့္ သံလ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ လင့္႐ိုဗာ ကားျပာေလးသည္ တေနရာတြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ‘မိုးေက်ာ္သူ’ (၁၈ ႏွစ္) အား ဖမ္းဆီး လာသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ အဖမ္းခံရသည့္ကိစၥမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာဖီဆန္ေရး ျပဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏ္ုပ္၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းေရးရာ အသီးသီးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ (အတြင္းစည္း) မရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) မသိသူတစ္ဦး ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ‘မိုးေက်ာ္သူ’ ဆိုေသာ လူငယ္ေလးမွာ ႐ိုးသားၿပီး အိမ္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာသည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ အခမ္းအနားလာၿပီး တက္ေရာက္သူအျဖစ္ တစ္ႀကိမ္သာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ စကားေျပာဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ ဒီမွာ က်င္းပေသာ စည္းေဝးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္ တစ္ႀကိမ္မွ် မေတြ႔ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္ဖမ္းဆီးခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္းစား မရႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ ဆိုပါကလည္း ၁၂၊ ၇၊ ၈၉ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္(MP)၊ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးခင္ေမာင္ဦး (မခ) တို႔ကိုသာလွ်င္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္ကို အနည္းငယ္သာ ေျပာျပထားတာပဲ ရွိပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာကို အဝတ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္ သြားပါတယ္။ တေနရာအေရာက္တြင္ ဆင္းခိုင္းၿပီး အခန္းငယ္တစ္ခု အတြင္းသို႔ လူခြဲ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို လက္ထိပ္ခတ္သည့္အျပင္ ဝါယာႀကိဳးမ်ားျဖင့္ပါ တကိုယ္လံုးကို ပတ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါသည္။ ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္ကိုေမးပါတယ္ “သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံုကို ခြဲတာ မင္းမဟုတ္လားတဲ့၊ ဘာမွ မျငင္းေနနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ဒီဗံုးကို ဘယ္က ရလဲ” တဲ့။ ကြၽႏု္ပ္ ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြားရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တသက္တာတြင္ မခံစားဖူးေသာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္မႈႀကီးကို တမုဟုတ္ခ်င္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေခ်ပပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔ လက္သီးမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ လက္သီး ဆုေၾကးမ်ားပင္ မကေတာ့ဘဲ ဝါယာႀကိဳးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တုတ္မ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာအား အဝတ္စည္းထား၍ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ဝိုင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို မခန္႔မွန္းႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔ ခဲြကာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္၍ ဗံုးေဖာက္ခြဲေၾကာင္း အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၾကပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေသခ်င္ ေသပေလ့ေစေတာ့ အမွန္တရားပဲ၊ လံုးဝ ဝန္မခံဘူး ဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္ခံေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ၎ဗံုးကိစၥတြင္ လံုးဝ ပါဝင္ ပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္ေနရာ၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အတိအက်ကို အေထာက္အထား ခုိင္လံုစြာျဖင့္ သက္ေသ သကၠာယမ်ား ခိုင္လံုစြာျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာျပေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္ကို စစ္ေဆးေနေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼပင္ ဗံုးခြဲသည္ဟု ႐ိုက္ႏွက္ ထိုးႀကိတ္၍ ဝန္ခံခိုင္းသည္။ ၎တို႔ ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားထဲတြင္ ႏွစ္ရက္တိတိ အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းကို လံုးပတ္ တစ္က်ပ္လံုးရွိ တုတ္ထိပ္ဖ်ားျဖင့္ အခ်က္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ႐ိုက္ျခင္း၊ မတ္တတ္ရပ္ ေျခကားၿပီး ဒူးကို ေကြးခိုင္း၊ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေအာက္တြင္ အပ္ ေထာင္ထားျခင္း၊ ႏွစ္ရက္တိတိ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျခင္းႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္၏ လိင္တံကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခန္းသို႔ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ၎တို႔ မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽႏု္ပ္သည္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ က်ဴးလြန္ျခင္း မရွိေသာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ကြဲမႈကို ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ မလုပ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ ျငင္းဆိုေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ကို ရွာေဖြရာတြင္လည္း အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္ စာတမ္း တေစာင္တေလေသာ္ လည္းေကာင္း ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း တပိုင္းတစေသာ္ လည္းေကာင္း အလ်ဥ္း ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိျခင္း မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား အတင္းပင္ ႐ိုက္ႏွက္ ညွဥ္းဆဲ၍ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ထက္ ေစာ၍ အဖမ္းခံရသူ ‘+++’ (၂၂ ႏွစ္၊ NLD လူငယ္) ကို ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ ေခၚလာၿပီး +++ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ေျပာခိုင္းေစသည္မွ…“ကုိသန္းေဇာ္ အသား အနာမခံနဲ႔ေတာ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဝန္ခံလုိက္ၿပီ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ေယာက်္ားပဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္လည္း လြန္စြာ ေဒါသျဖစ္မိၿပီးေတာ့ “မင္းလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝန္ခံရမွာလဲ”လုိ႔ ေျပာအၿပီးမွာ ကြၽႏု္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားအေပၚ လက္သီးမ်ား တုတ္မ်ားျဖင့္ ထုိးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကုိလည္း ခံရပါတယ္။
++++ဟာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ မျဖစ္ခင္ကေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားၿပီးတုန္းကေရာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုး အခ်ိန္မ်ားစြာ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ား ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ကြၽႏု္ပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ ေအာက္ေျခစည္းရံုးေရးက အစ အတူတူ အနီးကပ္ဆံုး တြဲလာခဲ့သူ တက္ၾကြသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ညီညီဦးကို ႐ိုက္ႏွက္ ညွဥ္းပန္း၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ++++ ကဲ့သို႔ ဝန္ခံေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ ႐ိုက္ႏွက္ေစကာမူ ကြၽႏု္ပ္သည္ အခင္းျဖစ္ပြားခ်ိန္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ မတိုင္မီ တစ ရက္ ႏွစ္ရက္ကပင္ N.L.D ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း NLD ရံုးတြင္ အမွတ္တရ စာေစာင္ထုတ္ေဝေရးကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္၍ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အတူတူပင္ ညီညီဦးလည္း ကြၽႏု္ပ္အနီးတြင္ ရွိေၾကာင္း ၎တို႔ကို အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ပါတီအဖြဲ႔အစည္း ေပါင္းစံုမွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား သိၾကသည့္အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ႐ံုးခန္း NLD ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူမ်ားလည္း သိေၾကာင္း စသည့္ တိက် ေသခ်ာ ခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထားမ်ား ျပဆိုေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ +++ ကို ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ထပ္မံ ေျပာခိုင္းပါတယ္။ “ကိုသန္းေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာလိုက္ၿပီ”ဟု မိုးေက်ာ္သူက ငိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းတို႔ ေရာျပြန္းၿပီး “+++ မင္းလည္း ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ မလုပ္ဘူး။ ဒီကိစၥ ငါတို႔နဲ႔ လံုးဝ မပတ္သက္ဘူး။ မင္းတုိ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံရတာလဲ” လို႔ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားတြင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ဗရပြ ျဖစ္ေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာတျပင္လံုး ေသြးခ်င္းခ်င္း ရဲေနပါၿပီ၊ ဦးေခါင္းကလည္း ေရအိုးကို ေခါင္းတြင္ စြပ္ထားၿပီး ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ေရအိုးေပၚ ဖိထားသလို တင္းက်ပ္ ေလးလံစြာ ခံစားေနရပါၿပီ။
ကြၽႏု္ပ္ ထပ္တလဲလဲ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ေျပာပါသည္။ သန္လ်င္ ေရနံခ်က္ စက္႐ံုဝင္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မပါဝင္ မပတ္သက္ၾကပါ။ တရားခံ အစစ္အမွန္ကို ႀကိဳးစားၿပီး စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းၾကပါ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔မွာ တရားခံ အစစ္အမွန္မ်ား လံုးဝ အလ်ဥ္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း နစ္နာသည္။ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ အရွက္တကြဲ ျဖစ္မယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တိုင္းျပည္ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုႀကီး ေပါက္ကြဲသြားေအာင္ႏွင့္ တျခား ျပည္သူလူထု နစ္နာေစမည့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာဂဏစြာ ေျပာျပပါေသာ္လည္း ႐ိုက္ႏွက္၍သာ အတင္း ဝန္ခံခိုင္းေနပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား စစ္ေဆး ႏိွပ္စက္မႈမ်ား သံုးရက္ၾကာေသာအခါ +++ ကို ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထပ္မံ၍ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕သို႔ ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ +++ ၏ မ်က္ဝန္းတြင္းမွာလည္း ကြၽႏု္ပ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲပဲ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေဒါသျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ “မင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ ဝန္ခံရတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ေတြ ထူပူေနၿပီ အိပ္ခြင့္မေပးတာ၊ နားခြင့္မေပးတာ၊ အစာစားခြင့္ မေပးတာ၊ ေရေသာက္ခြင့္မေပးတာ၊ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႐ုိက္ႏွက္ေနတာ၊ စနစ္တက် ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ သံုးရက္သံုးညရွိၿပီ၊ +++ ေျပာပံုကိုလည္းၾကည့္ဦး “ကြၽႏု္ပ္အိမ္မွာ သူနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္ ၆ ရက္ေန႔ တညလံုး ဗံုးကို ျပဳလုပ္တပ္ဆင္တယ္” တဲ့။ “ကိုသန္းေဇာ္ ဘာမွ ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ အသားနာခံ မေနနဲ႔ေတာ့”တဲ့၊ “လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမွာေပါ့” တဲ့။
ကြၽႏု္ပ္ အျပတ္ျငင္းလုိက္တဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ကြၽႏု္ပ္မွတ္မိတယ္၊ ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ကြၽႏု္ပ္ကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ နံၾကားထဲကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးတဲ့သူက ထုိးတယ္ (ကြၽႏု္ပ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္ႏွာကို အဝတ္ မစည္းထားဘူး) ကြၽႏု္ပ္ ေခြလဲသြားတယ္၊ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကိုလည္း လက္ထိပ္ အျပင္ ထပ္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားတယ္။ နာၾကည္းမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လိုမႈ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္မႈ၊ စိတ္ေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈ စတာေတြဟာ ေရာယွက္ျပင္းထန္စြာ ေပါက္ကြဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽႏု္ပ္ အႀကံတစ္ခု ရလာတယ္။ (ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူေတြလည္း အေယာက္ ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ) အဲဒါက ကြၽႏု္ပ္မျဖတ္ရင္ ဒီကိစၥၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးက အသား အနာမခံႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး၊ တေလသံတည္း ျဖစ္ကုန္ၿပီ ကြၽႏု္ပ္ဆီမွ ဂိတ္ဆံုးေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္ တခုခု လုပ္ရေတာ့မယ္ေပါ့ ေသမလား သို႔မဟုတ္ ျပန္တုံ႔ျပန္မလား ဒါပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကြၽႏု္ပ္ ေခြၿပီး လဲက်သြားတာကို ႏွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ထုိးႀကိတ္လိုက္၊ ႐ုိက္လိုက္ေပါ့။ ကြၽႏု္ပ္ တစ္ခြန္းပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ က်ေနာ္ေျပာမယ္” ကြၽႏု္ပ္ကို ႐ုိက္ႏွက္တာ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြ ၿပံဳးလာတယ္၊ ခက္ထန္ေနတာက ကြၽႏု္ပ္ေပါ့။
ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေပးတဲ့သူက ‘မိုးသီဟ’ ဆိုသူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ လမ္း ၄ဝ တြင္ ေနထိုင္သူ၊ ကြၽႏု္ပ္က လိပ္စာကို အိမ္နံပါတ္မွ အစ အတိအက် ေျပာလိုက္တယ္။ ၎ မိုးသီဟသည္ ၁၉၈၉ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔က ေတာခိုသြားတာက အစေပါ့၊ တေန႔ ကြၽႏု္ပ္ဆီ ေရာက္လာၿပီး ဗံုးခြဲရန္ လာေရာက္ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္ကလည္း လုပ္ေပးမည္ဟု ေျပာၿပီး လုပ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေပါ့၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ခ်က္ခ်င္းပဲ မိုးသီဟ လိပ္စာအတိုင္း သြားဖမ္းတာေပါ့၊ မမိဘူးတဲ့ (ဘယ္မိမွာလဲ မိုးသီဟက ရွိမွ မရွိတာ၊ သူက ေတာထဲမွာပဲ။ မရွိတဲ့သူ၊ ဖမ္းလို႔ မရမယ့္ သူေတြကို ေျပာရတာ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေျပာလို႔ အဖမ္းခံရရင္ သမိုင္းပ်က္မွာေပါ့၊ သမိုင္းေတာ့ ဘယ္အပ်က္ခံပါ့မလဲ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပန္ေရာက္ေတာ့ “မင္းေျပာတာေတြ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ ေတာခိုသြားၿပီး ကတည္းက အိမ္ကို ျပန္မလာဘူး”တဲ့၊ အိမ္က ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို သိမ္းဆည္း လာၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽႏု္ပ္ကို ျပတယ္။ မိုးသီဟ အလွ႐ိုက္ထားတဲ့ ပို႔စကတ္ဆိုက္ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြ၊ ကြၽႏု္ပ္က “ဟုတ္တယ္ အခု သူနဲ႔ေတြ႔တာ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ” ဆိုၿပီး အသားနားဆံုး ပံုတစ္ပံုကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမွာ ပါလာပါေတာ့တာပါပဲ။ တကမာၻလံုး သိကုန္ၿပီေပါ့ ဒီသတင္းက အမွန္လား အမွားလား တကယ္လား လံၾကဳပ္လားဆိုတာ ဘန္ေကာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အေျဖေပးလိုက္တယ္။ မိုးသီဟက ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြ သတင္းစာဆရာေတြကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ NLD ကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။
မေရွးမေႏွာင္းတင္မွာပဲ KNU အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘိုျမကလည္း သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမွာ မိမိတို႔၏ လက္ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာသို႔ လည္းေကာင္း နဝတ သို႔ လည္းေကာင္း အသိေပး ေၾကညာပါတယ္။ (ထိုအေၾကာင္းမ်ားမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းေရာက္မွ ၾကားသိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။)
၁၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ကို ထားရွိရာ အထူးတိုက္ခန္းမွေန၍ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ၿပီး အခန္းတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ထုိင္ေစၿပီးမွ အုပ္ထားေသာေစာင္ကို ခြာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕တြင္ ပထမဦးဆံုးေတြ႔ရွိသူမွာ တရားသူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ ၿပီး (သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽႏု္ပ္အား မိတ္ဆက္ေပးေသာေၾကာင့္ တရားသူႀကီးမွန္း သိရပါတယ္) လက္ဝဲဘက္ေဘးတြင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔သည္ သက္ေသမ်ားဟု ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ လက္ယာဘက္တြင္ အေဝးထိန္း ဗီြဒီယိုကင္မရာတစ္ခု ေထာင္ထားၿပီး ၎မွန္ဘီလူးက ကြၽႏု္ပ္အား ခ်ိန္ရြယ္ထားပါတယ္။ ၎ဗြီဒီယို ကင္မရာေဘးတြင္ ျမန္မာသတင္းစဥ္ (သို႔) ေထာက္လွမ္းေရးမွဟု ယူဆရေသာ ကြၽႏု္ပ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူေနသည့္ ဓာတ္ပံုကင္မရာသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕ ႏွစ္ေပခန္႔အကြာ စားပြဲခင္း၏ေအာက္တြင္ အသံဖမ္း မိုက္က႐ိုဖုန္း (Microphone) အျပာေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၎မွထြက္လာေသာ ဓာတ္ႀကိဳးသည္ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ေက်ာ ဆယ့္ႏွစ္ေပခန္႔အကြာရွိ တိတ္ေခြႏွစ္ေခြထည့္ထားေသာ ကက္ဆက္ရီေကာ္ဒါ ႏွစ္လံုးဆီသို႔ ဆက္သြယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ၎အနီးအနားတြင္ စစ္တပ္မွ အရာရွိအခ်ဳိ႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ လွည့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
တရားသူႀကီးဆိုသူက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေပးလိုပါက မေပးဘဲ ေနလို႔ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ မဆိုင္းမတြပင္ “ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ဆႏၵ လံုးဝမရွိေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္း၊ တရား႐ံုး ေရာက္မွသာ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္္တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက ကြၽႏု္ပ္အား “စဥ္းစားပါဦး။ အခု တခါတည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း” ေျပာရာ ကြၽႏု္ပ္က “အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကြၽႏု္ပ္တြင္ လံုးဝ ဆႏၵမရွိပါေၾကာင္း၊ စဥ္းစားၿပီးမွ တရားသူႀကီးမင္းအား ေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက “ထပ္မံစဥ္းစားပါရန္” စဥ္းစားဖို႔ ခဏ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂းဝဝ နာရီေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင္ၿခံဳေစ၍ အျပင္သို႔ေခၚသြားၿပီး တျခားအခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ေခၚသြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ဆဲဆိုၿပီး ဝိုင္းထုိးႀကိတ္ၾကတယ္။ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ ေစာင္ကို ခြာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္သီးေတြနဲ႔ ထုိးတယ္။ ကြၽႏု္ပ္အား စတင္ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးႏွိပ္စက္ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳိက္ဝိုင္းဘုရားလမ္းရွိ ေအာင္သေျပ ရဲရိပ္သာမွ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေျဖာင့္ခ်က္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း တရား႐ံုးေရာက္မွ အမွန္အတိုင္း အမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ဳိး၍ ေျပာပါတယ္။ အခ်ိန္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ညအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေရဒီယိုမွ ည ၈ နာရီ ထိုးသည့္အသံ သတင္းေၾကညာေသာ အသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ေကာင္းစြာ ၾကားေနသည္မွာ ၎သတင္းတြင္ စစ္ခံု႐ံုးမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္းကို ေၾကညာသံ ၾကားရပါတယ္။ မေရွးေႏွာင္းတြင္ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဦးခင္ညြန္႔က သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက တျခား မၾကားႏိုင္သည့္ေနရာကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးခ်င္၍ တမင္ အခ်ိန္ဆြဲေနလည္း မရပါ။ အတင္းအဓမၼပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕မွ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူ တို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးသြားေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား ျပပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ေနပါတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈ ျပင္းထန္ၿပီး မေပးလွ်င္ မရေၾကာင္း အဓမၼ ျပဳလုပ္ခိုင္းပါသည္။ အခ်ိန္မွာ ည ၉ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ တရားသူႀကီးႏွင့္ သက္ေသဆုိသူ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္မွာ ကြၽႏု္ပ္က ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးမခ်င္း ေစာင့္ေနပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼ အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အတင္းထုိင္ေစ၍ ၎တို႔ ေအာင္သေျပရဲရိပ္သာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ လံၾကဳပ္ ေျပာခဲ့သည့္ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္း ေျပာခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါ့တပါျဖင့္ လည္းေကာင္း ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ ေျဖဆိုျခင္းကို တံုဏွိဘာေဝ ေနျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဂရုမထားသည့္ ဟန္မ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေနာက္ မညီေအာင္ လံၾကဳပ္ ေျဖာင့္ခ်က္ႀကီးကို ညသန္းေခါင္ ၁၂းဝဝ နာရီအထိ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကြၽႏု္ပ္အား တိုက္ခန္းဝင္း ေရွ႕တံခါးမွ ထုတ္၍ ကားျဖင့္ လာေရာက္ေခၚသြားပါတယ္။ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ေဘးရွိ ခန္းမတစ္ခုသို႔ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနရာတြင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ ကြၽႏု္ပ္ပါ လက္ထိပ္ခတ္ထားၿပီး အတူ ထိုင္ခိုင္းထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားကို မဖံုးထားသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ အားလံုးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ တရားစစ္ေဆး ၾကားနာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္က အထင္ျဖင့္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔အား ယခု လုပ္ေနသည္မွာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရန္ အထပ္ထပ္ မွာၾကားပါတယ္။
ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ခံုရံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သံုးဦးကို ၎ခုံရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစပါတယ္။ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ) ဥကၠ႒ ျပဳလုပ္ေသာ စစ္ခံု႐ံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲသည္ဟု ဆိုကာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက စာတတန္ ေပတတန္ျဖင့္ စစ္ခံု႐ံုး တရားသူႀကီးမ်ားအား ဖတ္ျပၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ တရားခံသံုးေယာက္အား ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါရန္ ေျပာပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို စြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ၃ဝ၂/၁ (ခ) ၃၄ ဟုလည္း တပ္ထားပါတယ္။ ၎စြဲခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တင္မဟုတ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ပါတီကိုပါ ေစာ္ကား သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈ မျဖစ္သြားမီ ေန႔မ်ား၊ ဗံုးကြဲသည့္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ႏွင့္ ဗံုးကြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္းအထိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘယ္ေနရာတြင္ ရွိသည္၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ရွိေနသည္၊ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ ရွိေနသည္ စသည္ျဖင့္ တိက် ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ား သက္ေသမ်ား ျပဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား စစ္ေဆးေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အရြယ္ျဖင့္ မလိုက္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈတို႔ကို မခံမရပ္ႏုိင္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား အလိုက် ေျပာခဲ့ရေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ လံုးဝ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါေၾကာင္း ႏွစ္နာရီခန္႔ ကြၽႏု္ပ္ ေလွ်ာက္လဲ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခါ တရားသူႀကီး ဥကၠ႒ ေအာင္ညြန္႔က ေခတၱနားမည္ဟု အမိန္႔ေပး၍ တရားစစ္ေဆးျခင္းကို ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီတြင္ ေခတၱရပ္နားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အတင္းဆြဲေဆာင့္၍ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ပါတယ္။ ကားေပၚတြင္လည္း အကန္ခံရပါေသးတယ္။
ေန႔လယ္ ၁းဝဝ နာရီတြင္ ထပ္မံၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက လာေခၚ၍ တရား႐ံုးသို႔ ကားျဖင့္ပို႔ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထုိင္ခိုင္းၿပီး တရား႐ံုးအစီအစဥ္ကို စတင္ရာ တရားသူႀကီးဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ)က “တရားခံမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ နံပါတ္(၁)တရားခံ ေမာင္သန္းေဇာ္၊ (၂) တရားခံ ညီညီဦး၊ (၃) တရားခံ ေမာင္မိုးေက်ာ္သူ တို႔အား စစ္တရားခံု႐ံုး အမွတ္(၁)မွ အျပစ္ရွိသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အျပစ္ေပးမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ” ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကြၽႏု္ပ္က စတင္ၿပီး ၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ ေရနံခ်က္ စက္႐ံုးဝန္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအတြက္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ အျပစ္ မရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးစရာ မလိုအပ္ေၾကာင္း လံုးဝလႊတ္ေပးရန္ လိုလားေၾကာင္း၊ ဓမၼပါလ ၾသဝါဒတြင္ “ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ေသာ တရားခံ ဆယ္ဦး လြတ္သြားျခင္းထက္ လံုးဝ အျပစ္ မရွိေသာ သူတေယာက္အား အျပစ္မေပးမိပါေစႏွင့္”ဟု မိန္႔ဆိုထားသည္ကို သတိျပဳရန္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားေသ လႊတ္ေပးပါရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ား အပါအဝင္ အမႈက်ဴးလြန္ျခင္း မရွိသည့္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ား ထုေခ် ေလွ်ာက္လဲပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးသည္ ကြၽႏု္ပ္ အပါအဝင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ယူဆသည္ဟု ဆိုကာ ‘ေသဒဏ္’ အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္မွာ ‘ေသဒဏ္’ အျပစ္ တစ္ခုတည္းတြင္သာ မကပါ။ ၅၊ ၉၊ ၈၉ ေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ညီညီဦး အား လက္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တုပ္ၿပီး အင္းစိန္ႀကိဳးတိုက္မွ ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီခန္႔တြင္ ေခၚသြားၿပီး၊ သံေျခက်င္းမ်ား ခတ္ေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေခါင္းစြပ္မ်ားစြပ္၍ ကားျဖင့္ တေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ယခင္ ‘ေသဒဏ္’ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္(၁)ေနရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁)ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤအထက္ပါ အမႈတြင္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ႏြယ္ၿပီး အေထာက္အထား ခိုင္လံု ျပည့္ဝစြာျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္လဲ ေခ်ပ ေသာ္ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္ အပါ အဝင္
ေမာင္ညီညီဦး (NLD လူငယ္တာဝန္ခံ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္အား ပုဒ္မ ၁၂၂(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ထိုသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ ခါးသီးေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို လက္သီးဆုပ္မပ်က္ ရင္ေကာ့ခံစားရင္း ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္တြင္းမွ ႏို္င္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ဖန္တီးသည္ဟုဆိုကာ သရက္ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အ႐ိုက္အႏွက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳလုပ္၍ ကြၽႏု္ပ္အား လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ားျဖင့္ ၂၆၊ ၉၊ ၉ဝ ေန႔တြင္ ပို႔လိုက္ပါသည္။
ယခု ကြၽႏု္ပ္အား ၁/၉၃ျဖင့္ ေသဒဏ္မွ အႏွစ္ ၂ဝ၊ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္မွ ၁ဝ ႏွစ္ စုစုေပါင္း ၃ဝ ႏွစ္သို႔ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
မည္သို႔ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ အမႈႏွစ္ခုလံုးတြင္ ကြၽႏု္ပ္၌ ထင္ရွားေစသည့္ စာရြက္စာတမ္း သဲလြန္စ ခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထား တစံုတရာ စိုးစဥ္းမွ် မရွိဘဲႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အတင္းအဓမၼ ခ်ၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ တိုက္ခန္းအတြင္း ေလွာင္ပိတ္ထားျခင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳံး၍ အစီရင္ခံ တင္ျပအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ။
ေမာင္သန္းေဇာ္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လူငယ္)
Source Burma VJ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာ တာ၀န္အရွိဆံုး လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းယူၿပီးသည့္ အခ်ိန္က စၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ အျဖစ္ေရာ၊ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အေနနဲ႔ေရာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္နဲ႔ပါ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလို တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလေတြက မွားယြင္းခဲ့တာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို သတင္းအမွား အေျမာက္အျမားကို အေျခခံၿပီး မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းျခင္းနဲ႔ မွ်တေသာ တရားစီရင္ျခင္း မရွိဘဲ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ် ထားတာကလည္း တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရလို႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ မိသားစုေတြ သာမက အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲက ကိုသန္းေဇာ္ (ခ) သန္႔ေဇာ္ တစ္ေယာက္က နမူနာပါ။ သူ႔လိုမ်ိဳး ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ ဒီ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ အေနနဲ႔ မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံဖို႔နဲ႔ ကိုသန္႔ေဇာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္း ႀကိဳးပမ္းေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔နဲ႔ အဖဲြ႔က မွားယြင္းၿပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့သူေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္ ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးခဲ့တုန္းကလည္း ကိုသန္႔ေဇာ္ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ျပန္လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ဘယ္တာ၀န္ရွိသူေတြကမွ ေတာင္းပန္မႈမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့သလို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရ မလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဒုကၡေတြ ေ၀ခဲ့တယ္။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာမ်ိဳး၊ ျပန္လည္ ကုစားေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း သိတယ္ဆိုရင္ အစိုးရတရပ္ အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ ရမွာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ၊ ျပန္လည္ ကုစားမႈေတြ ေပးရမွာပါ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားရဲ႕ က်င့္၀တ္ ျဖစ္ပါတယ္။
မွားခဲ့တာကို ‘မွားပါတယ္’ လို႔ ၀န္ခံ ေျပာဆိုျခင္းဟာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္ ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုသန္႔ေဇာ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ ပ်က္ကြက္မႈေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနတဲ့ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ မွားယြင္းစြာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတာေတာင္မွ မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ အခုခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာဟာ အလြန္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူ ျဖစ္သလို ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းျခင္း မျပဳရလို႔ ျပည္တြင္းနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒေတြက ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ႏွိပ္စက္ျခင္းေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေပၚ အေရးယူတာမ်ိဳး မလုပ္ဘဲ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္းကို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအတြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခု ကိုသန္႔ေဇာ္ ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔အမႈအေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
ေန႔စြဲ။ ။ ၃၁၊ ၇၊ ၉၅
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ ကြၽႏု္ပ္၏ ၿခံဝင္းတံခါးကို ဖ်က္ဆီးဝင္ေရာက္ၿပီး ဧည့္စာရင္း စစ္မည္ဟုဆိုကာ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ခိုင္းပါသည္။ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ ေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြၽႏု္ပ္အား လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးမွ ဟု ဆိုကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ႏွင့္ ၿခံဝင္း အတြင္း တို႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ကို ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြ ၾကသည္ဟု ေနာက္မွ သိရပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ကြၽႏု္ပ္ သေဘာေပါက္သည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား ကိစၥႏွင့္ လာမည့္ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဦးေဆာင္မႈ အခန္း၌ ပါဝင္ ပတ္သက္ျခင္းကို သိရွိသြားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽႏု္ပ္အား တင္ေဆာင္သြားသည့္ သံလ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ လင့္႐ိုဗာ ကားျပာေလးသည္ တေနရာတြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ‘မိုးေက်ာ္သူ’ (၁၈ ႏွစ္) အား ဖမ္းဆီး လာသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ အဖမ္းခံရသည့္ကိစၥမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာဖီဆန္ေရး ျပဳလုပ္မည့္ အစီအစဥ္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏ္ုပ္၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းေရးရာ အသီးသီးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ (အတြင္းစည္း) မရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) မသိသူတစ္ဦး ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ‘မိုးေက်ာ္သူ’ ဆိုေသာ လူငယ္ေလးမွာ ႐ိုးသားၿပီး အိမ္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာသည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ အခမ္းအနားလာၿပီး တက္ေရာက္သူအျဖစ္ တစ္ႀကိမ္သာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ စကားေျပာဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ ဒီမွာ က်င္းပေသာ စည္းေဝးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္ တစ္ႀကိမ္မွ် မေတြ႔ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္ဖမ္းဆီးခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္းစား မရႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ ဆိုပါကလည္း ၁၂၊ ၇၊ ၈၉ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္(MP)၊ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးခင္ေမာင္ဦး (မခ) တို႔ကိုသာလွ်င္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္ကို အနည္းငယ္သာ ေျပာျပထားတာပဲ ရွိပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာကို အဝတ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္ သြားပါတယ္။ တေနရာအေရာက္တြင္ ဆင္းခိုင္းၿပီး အခန္းငယ္တစ္ခု အတြင္းသို႔ လူခြဲ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို လက္ထိပ္ခတ္သည့္အျပင္ ဝါယာႀကိဳးမ်ားျဖင့္ပါ တကိုယ္လံုးကို ပတ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါသည္။ ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္ကိုေမးပါတယ္ “သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံုကို ခြဲတာ မင္းမဟုတ္လားတဲ့၊ ဘာမွ မျငင္းေနနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ဒီဗံုးကို ဘယ္က ရလဲ” တဲ့။ ကြၽႏု္ပ္ ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြားရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တသက္တာတြင္ မခံစားဖူးေသာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္မႈႀကီးကို တမုဟုတ္ခ်င္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေခ်ပပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔ လက္သီးမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ လက္သီး ဆုေၾကးမ်ားပင္ မကေတာ့ဘဲ ဝါယာႀကိဳးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တုတ္မ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာအား အဝတ္စည္းထား၍ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ဝိုင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို မခန္႔မွန္းႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႔ ခဲြကာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္၍ ဗံုးေဖာက္ခြဲေၾကာင္း အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၾကပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေသခ်င္ ေသပေလ့ေစေတာ့ အမွန္တရားပဲ၊ လံုးဝ ဝန္မခံဘူး ဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္ခံေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ၎ဗံုးကိစၥတြင္ လံုးဝ ပါဝင္ ပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္ေနရာ၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အတိအက်ကို အေထာက္အထား ခုိင္လံုစြာျဖင့္ သက္ေသ သကၠာယမ်ား ခိုင္လံုစြာျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာျပေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္ကို စစ္ေဆးေနေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼပင္ ဗံုးခြဲသည္ဟု ႐ိုက္ႏွက္ ထိုးႀကိတ္၍ ဝန္ခံခိုင္းသည္။ ၎တို႔ ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားထဲတြင္ ႏွစ္ရက္တိတိ အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းကို လံုးပတ္ တစ္က်ပ္လံုးရွိ တုတ္ထိပ္ဖ်ားျဖင့္ အခ်က္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ႐ိုက္ျခင္း၊ မတ္တတ္ရပ္ ေျခကားၿပီး ဒူးကို ေကြးခိုင္း၊ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေအာက္တြင္ အပ္ ေထာင္ထားျခင္း၊ ႏွစ္ရက္တိတိ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျခင္းႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္၏ လိင္တံကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခန္းသို႔ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။ ၎တို႔ မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽႏု္ပ္သည္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ က်ဴးလြန္ျခင္း မရွိေသာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ကြဲမႈကို ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ မလုပ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ ျငင္းဆိုေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ကို ရွာေဖြရာတြင္လည္း အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္ စာတမ္း တေစာင္တေလေသာ္ လည္းေကာင္း ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း တပိုင္းတစေသာ္ လည္းေကာင္း အလ်ဥ္း ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိျခင္း မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား အတင္းပင္ ႐ိုက္ႏွက္ ညွဥ္းဆဲ၍ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ထက္ ေစာ၍ အဖမ္းခံရသူ ‘+++’ (၂၂ ႏွစ္၊ NLD လူငယ္) ကို ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ ေခၚလာၿပီး +++ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက ေျပာခိုင္းေစသည္မွ…“ကုိသန္းေဇာ္ အသား အနာမခံနဲ႔ေတာ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဝန္ခံလုိက္ၿပီ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ေယာက်္ားပဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္လည္း လြန္စြာ ေဒါသျဖစ္မိၿပီးေတာ့ “မင္းလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝန္ခံရမွာလဲ”လုိ႔ ေျပာအၿပီးမွာ ကြၽႏု္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားအေပၚ လက္သီးမ်ား တုတ္မ်ားျဖင့္ ထုိးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကုိလည္း ခံရပါတယ္။
++++ဟာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ မျဖစ္ခင္ကေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားၿပီးတုန္းကေရာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုး အခ်ိန္မ်ားစြာ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ား ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ကြၽႏု္ပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ ေအာက္ေျခစည္းရံုးေရးက အစ အတူတူ အနီးကပ္ဆံုး တြဲလာခဲ့သူ တက္ၾကြသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ညီညီဦးကို ႐ိုက္ႏွက္ ညွဥ္းပန္း၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ++++ ကဲ့သို႔ ဝန္ခံေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ ႐ိုက္ႏွက္ေစကာမူ ကြၽႏု္ပ္သည္ အခင္းျဖစ္ပြားခ်ိန္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ မတိုင္မီ တစ ရက္ ႏွစ္ရက္ကပင္ N.L.D ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း NLD ရံုးတြင္ အမွတ္တရ စာေစာင္ထုတ္ေဝေရးကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္၍ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ အတူတူပင္ ညီညီဦးလည္း ကြၽႏု္ပ္အနီးတြင္ ရွိေၾကာင္း ၎တို႔ကို အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူ ပါတီအဖြဲ႔အစည္း ေပါင္းစံုမွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား သိၾကသည့္အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ႐ံုးခန္း NLD ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူမ်ားလည္း သိေၾကာင္း စသည့္ တိက် ေသခ်ာ ခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထားမ်ား ျပဆိုေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္၍ အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ +++ ကို ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ထပ္မံ ေျပာခိုင္းပါတယ္။ “ကိုသန္းေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာလိုက္ၿပီ”ဟု မိုးေက်ာ္သူက ငိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းတို႔ ေရာျပြန္းၿပီး “+++ မင္းလည္း ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ မလုပ္ဘူး။ ဒီကိစၥ ငါတို႔နဲ႔ လံုးဝ မပတ္သက္ဘူး။ မင္းတုိ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံရတာလဲ” လို႔ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားတြင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ဗရပြ ျဖစ္ေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာတျပင္လံုး ေသြးခ်င္းခ်င္း ရဲေနပါၿပီ၊ ဦးေခါင္းကလည္း ေရအိုးကို ေခါင္းတြင္ စြပ္ထားၿပီး ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ေရအိုးေပၚ ဖိထားသလို တင္းက်ပ္ ေလးလံစြာ ခံစားေနရပါၿပီ။
ကြၽႏု္ပ္ ထပ္တလဲလဲ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ေျပာပါသည္။ သန္လ်င္ ေရနံခ်က္ စက္႐ံုဝင္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မပါဝင္ မပတ္သက္ၾကပါ။ တရားခံ အစစ္အမွန္ကို ႀကိဳးစားၿပီး စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းၾကပါ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔မွာ တရားခံ အစစ္အမွန္မ်ား လံုးဝ အလ်ဥ္း မဟုတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း နစ္နာသည္။ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ အရွက္တကြဲ ျဖစ္မယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တိုင္းျပည္ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုႀကီး ေပါက္ကြဲသြားေအာင္ႏွင့္ တျခား ျပည္သူလူထု နစ္နာေစမည့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာဂဏစြာ ေျပာျပပါေသာ္လည္း ႐ိုက္ႏွက္၍သာ အတင္း ဝန္ခံခိုင္းေနပါသည္။
ကြၽႏု္ပ္အား စစ္ေဆး ႏိွပ္စက္မႈမ်ား သံုးရက္ၾကာေသာအခါ +++ ကို ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထပ္မံ၍ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕သို႔ ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ +++ ၏ မ်က္ဝန္းတြင္းမွာလည္း ကြၽႏု္ပ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲပဲ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေဒါသျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ “မင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ ဝန္ခံရတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ေတြ ထူပူေနၿပီ အိပ္ခြင့္မေပးတာ၊ နားခြင့္မေပးတာ၊ အစာစားခြင့္ မေပးတာ၊ ေရေသာက္ခြင့္မေပးတာ၊ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႐ုိက္ႏွက္ေနတာ၊ စနစ္တက် ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ သံုးရက္သံုးညရွိၿပီ၊ +++ ေျပာပံုကိုလည္းၾကည့္ဦး “ကြၽႏု္ပ္အိမ္မွာ သူနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္ ၆ ရက္ေန႔ တညလံုး ဗံုးကို ျပဳလုပ္တပ္ဆင္တယ္” တဲ့။ “ကိုသန္းေဇာ္ ဘာမွ ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ အသားနာခံ မေနနဲ႔ေတာ့”တဲ့၊ “လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမွာေပါ့” တဲ့။
ကြၽႏု္ပ္ အျပတ္ျငင္းလုိက္တဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ကြၽႏု္ပ္မွတ္မိတယ္၊ ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ကြၽႏု္ပ္ကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ နံၾကားထဲကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးတဲ့သူက ထုိးတယ္ (ကြၽႏု္ပ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္ႏွာကို အဝတ္ မစည္းထားဘူး) ကြၽႏု္ပ္ ေခြလဲသြားတယ္၊ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကိုလည္း လက္ထိပ္ အျပင္ ထပ္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားတယ္။ နာၾကည္းမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လိုမႈ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္မႈ၊ စိတ္ေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈ စတာေတြဟာ ေရာယွက္ျပင္းထန္စြာ ေပါက္ကြဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽႏု္ပ္ အႀကံတစ္ခု ရလာတယ္။ (ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆၿပီး ဖမ္းဆီးထားသူေတြလည္း အေယာက္ ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ) အဲဒါက ကြၽႏု္ပ္မျဖတ္ရင္ ဒီကိစၥၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးက အသား အနာမခံႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး၊ တေလသံတည္း ျဖစ္ကုန္ၿပီ ကြၽႏု္ပ္ဆီမွ ဂိတ္ဆံုးေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္ တခုခု လုပ္ရေတာ့မယ္ေပါ့ ေသမလား သို႔မဟုတ္ ျပန္တုံ႔ျပန္မလား ဒါပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကြၽႏု္ပ္ ေခြၿပီး လဲက်သြားတာကို ႏွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ထုိးႀကိတ္လိုက္၊ ႐ုိက္လိုက္ေပါ့။ ကြၽႏု္ပ္ တစ္ခြန္းပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ က်ေနာ္ေျပာမယ္” ကြၽႏု္ပ္ကို ႐ုိက္ႏွက္တာ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြ ၿပံဳးလာတယ္၊ ခက္ထန္ေနတာက ကြၽႏု္ပ္ေပါ့။
ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေပးတဲ့သူက ‘မိုးသီဟ’ ဆိုသူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ လမ္း ၄ဝ တြင္ ေနထိုင္သူ၊ ကြၽႏု္ပ္က လိပ္စာကို အိမ္နံပါတ္မွ အစ အတိအက် ေျပာလိုက္တယ္။ ၎ မိုးသီဟသည္ ၁၉၈၉ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔က ေတာခိုသြားတာက အစေပါ့၊ တေန႔ ကြၽႏု္ပ္ဆီ ေရာက္လာၿပီး ဗံုးခြဲရန္ လာေရာက္ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္ကလည္း လုပ္ေပးမည္ဟု ေျပာၿပီး လုပ္ေပးလိုက္ေၾကာင္းေပါ့၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ခ်က္ခ်င္းပဲ မိုးသီဟ လိပ္စာအတိုင္း သြားဖမ္းတာေပါ့၊ မမိဘူးတဲ့ (ဘယ္မိမွာလဲ မိုးသီဟက ရွိမွ မရွိတာ၊ သူက ေတာထဲမွာပဲ။ မရွိတဲ့သူ၊ ဖမ္းလို႔ မရမယ့္ သူေတြကို ေျပာရတာ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေျပာလို႔ အဖမ္းခံရရင္ သမိုင္းပ်က္မွာေပါ့၊ သမိုင္းေတာ့ ဘယ္အပ်က္ခံပါ့မလဲ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပန္ေရာက္ေတာ့ “မင္းေျပာတာေတြ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ ေတာခိုသြားၿပီး ကတည္းက အိမ္ကို ျပန္မလာဘူး”တဲ့၊ အိမ္က ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို သိမ္းဆည္း လာၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽႏု္ပ္ကို ျပတယ္။ မိုးသီဟ အလွ႐ိုက္ထားတဲ့ ပို႔စကတ္ဆိုက္ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြ၊ ကြၽႏု္ပ္က “ဟုတ္တယ္ အခု သူနဲ႔ေတြ႔တာ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ” ဆိုၿပီး အသားနားဆံုး ပံုတစ္ပံုကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမွာ ပါလာပါေတာ့တာပါပဲ။ တကမာၻလံုး သိကုန္ၿပီေပါ့ ဒီသတင္းက အမွန္လား အမွားလား တကယ္လား လံၾကဳပ္လားဆိုတာ ဘန္ေကာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အေျဖေပးလိုက္တယ္။ မိုးသီဟက ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြ သတင္းစာဆရာေတြကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ NLD ကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။
မေရွးမေႏွာင္းတင္မွာပဲ KNU အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘိုျမကလည္း သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမွာ မိမိတို႔၏ လက္ခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာသို႔ လည္းေကာင္း နဝတ သို႔ လည္းေကာင္း အသိေပး ေၾကညာပါတယ္။ (ထိုအေၾကာင္းမ်ားမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းေရာက္မွ ၾကားသိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။)
၁၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ကို ထားရွိရာ အထူးတိုက္ခန္းမွေန၍ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ၿပီး အခန္းတစ္ခုသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ထုိင္ေစၿပီးမွ အုပ္ထားေသာေစာင္ကို ခြာခ်လိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕တြင္ ပထမဦးဆံုးေတြ႔ရွိသူမွာ တရားသူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ ၿပီး (သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽႏု္ပ္အား မိတ္ဆက္ေပးေသာေၾကာင့္ တရားသူႀကီးမွန္း သိရပါတယ္) လက္ဝဲဘက္ေဘးတြင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔သည္ သက္ေသမ်ားဟု ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ လက္ယာဘက္တြင္ အေဝးထိန္း ဗီြဒီယိုကင္မရာတစ္ခု ေထာင္ထားၿပီး ၎မွန္ဘီလူးက ကြၽႏု္ပ္အား ခ်ိန္ရြယ္ထားပါတယ္။ ၎ဗြီဒီယို ကင္မရာေဘးတြင္ ျမန္မာသတင္းစဥ္ (သို႔) ေထာက္လွမ္းေရးမွဟု ယူဆရေသာ ကြၽႏု္ပ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူေနသည့္ ဓာတ္ပံုကင္မရာသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕ ႏွစ္ေပခန္႔အကြာ စားပြဲခင္း၏ေအာက္တြင္ အသံဖမ္း မိုက္က႐ိုဖုန္း (Microphone) အျပာေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၎မွထြက္လာေသာ ဓာတ္ႀကိဳးသည္ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ေက်ာ ဆယ့္ႏွစ္ေပခန္႔အကြာရွိ တိတ္ေခြႏွစ္ေခြထည့္ထားေသာ ကက္ဆက္ရီေကာ္ဒါ ႏွစ္လံုးဆီသို႔ ဆက္သြယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ၎အနီးအနားတြင္ စစ္တပ္မွ အရာရွိအခ်ဳိ႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ လွည့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
တရားသူႀကီးဆိုသူက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေပးလိုပါက မေပးဘဲ ေနလို႔ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ မဆိုင္းမတြပင္ “ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ဆႏၵ လံုးဝမရွိေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္း၊ တရား႐ံုး ေရာက္မွသာ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္္တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက ကြၽႏု္ပ္အား “စဥ္းစားပါဦး။ အခု တခါတည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း” ေျပာရာ ကြၽႏု္ပ္က “အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကြၽႏု္ပ္တြင္ လံုးဝ ဆႏၵမရွိပါေၾကာင္း၊ စဥ္းစားၿပီးမွ တရားသူႀကီးမင္းအား ေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက “ထပ္မံစဥ္းစားပါရန္” စဥ္းစားဖို႔ ခဏ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂းဝဝ နာရီေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင္ၿခံဳေစ၍ အျပင္သို႔ေခၚသြားၿပီး တျခားအခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ေခၚသြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ဆဲဆိုၿပီး ဝိုင္းထုိးႀကိတ္ၾကတယ္။ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေဆာင့္ကန္တယ္။ ေစာင္ကို ခြာလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္သီးေတြနဲ႔ ထုိးတယ္။ ကြၽႏု္ပ္အား စတင္ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးႏွိပ္စက္ေသာ ရန္ကုန္တိုင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳိက္ဝိုင္းဘုရားလမ္းရွိ ေအာင္သေျပ ရဲရိပ္သာမွ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေျဖာင့္ခ်က္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း တရား႐ံုးေရာက္မွ အမွန္အတိုင္း အမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ဳိး၍ ေျပာပါတယ္။ အခ်ိန္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ညအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေရဒီယိုမွ ည ၈ နာရီ ထိုးသည့္အသံ သတင္းေၾကညာေသာ အသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ေကာင္းစြာ ၾကားေနသည္မွာ ၎သတင္းတြင္ စစ္ခံု႐ံုးမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္းကို ေၾကညာသံ ၾကားရပါတယ္။ မေရွးေႏွာင္းတြင္ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဦးခင္ညြန္႔က သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက တျခား မၾကားႏိုင္သည့္ေနရာကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးခ်င္၍ တမင္ အခ်ိန္ဆြဲေနလည္း မရပါ။ အတင္းအဓမၼပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕မွ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူ တို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးသြားေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား ျပပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ေနပါတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈ ျပင္းထန္ၿပီး မေပးလွ်င္ မရေၾကာင္း အဓမၼ ျပဳလုပ္ခိုင္းပါသည္။ အခ်ိန္မွာ ည ၉ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ တရားသူႀကီးႏွင့္ သက္ေသဆုိသူ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္မွာ ကြၽႏု္ပ္က ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးမခ်င္း ေစာင့္ေနပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼ အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အတင္းထုိင္ေစ၍ ၎တို႔ ေအာင္သေျပရဲရိပ္သာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ လံၾကဳပ္ ေျပာခဲ့သည့္ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္း ေျပာခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါ့တပါျဖင့္ လည္းေကာင္း ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ ေျဖဆိုျခင္းကို တံုဏွိဘာေဝ ေနျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဂရုမထားသည့္ ဟန္မ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ေနာက္ မညီေအာင္ လံၾကဳပ္ ေျဖာင့္ခ်က္ႀကီးကို ညသန္းေခါင္ ၁၂းဝဝ နာရီအထိ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကြၽႏု္ပ္အား တိုက္ခန္းဝင္း ေရွ႕တံခါးမွ ထုတ္၍ ကားျဖင့္ လာေရာက္ေခၚသြားပါတယ္။ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ေဘးရွိ ခန္းမတစ္ခုသို႔ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနရာတြင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ ကြၽႏု္ပ္ပါ လက္ထိပ္ခတ္ထားၿပီး အတူ ထိုင္ခိုင္းထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ မ်က္ႏွာမ်ားကို မဖံုးထားသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ အားလံုးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ တရားစစ္ေဆး ၾကားနာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္က အထင္ျဖင့္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔အား ယခု လုပ္ေနသည္မွာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရန္ အထပ္ထပ္ မွာၾကားပါတယ္။
ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ခံုရံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သံုးဦးကို ၎ခုံရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစပါတယ္။ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ) ဥကၠ႒ ျပဳလုပ္ေသာ စစ္ခံု႐ံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲသည္ဟု ဆိုကာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက စာတတန္ ေပတတန္ျဖင့္ စစ္ခံု႐ံုး တရားသူႀကီးမ်ားအား ဖတ္ျပၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ တရားခံသံုးေယာက္အား ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါရန္ ေျပာပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို စြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ၃ဝ၂/၁ (ခ) ၃၄ ဟုလည္း တပ္ထားပါတယ္။ ၎စြဲခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တင္မဟုတ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ပါတီကိုပါ ေစာ္ကား သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈ မျဖစ္သြားမီ ေန႔မ်ား၊ ဗံုးကြဲသည့္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ႏွင့္ ဗံုးကြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္းအထိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘယ္ေနရာတြင္ ရွိသည္၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ရွိေနသည္၊ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ ရွိေနသည္ စသည္ျဖင့္ တိက် ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ား သက္ေသမ်ား ျပဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား စစ္ေဆးေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အရြယ္ျဖင့္ မလိုက္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈတို႔ကို မခံမရပ္ႏုိင္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား အလိုက် ေျပာခဲ့ရေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ လံုးဝ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါေၾကာင္း ႏွစ္နာရီခန္႔ ကြၽႏု္ပ္ ေလွ်ာက္လဲ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ထုိအခါ တရားသူႀကီး ဥကၠ႒ ေအာင္ညြန္႔က ေခတၱနားမည္ဟု အမိန္႔ေပး၍ တရားစစ္ေဆးျခင္းကို ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီတြင္ ေခတၱရပ္နားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အတင္းဆြဲေဆာင့္၍ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ပါတယ္။ ကားေပၚတြင္လည္း အကန္ခံရပါေသးတယ္။
ေန႔လယ္ ၁းဝဝ နာရီတြင္ ထပ္မံၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက လာေခၚ၍ တရား႐ံုးသို႔ ကားျဖင့္ပို႔ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထုိင္ခိုင္းၿပီး တရား႐ံုးအစီအစဥ္ကို စတင္ရာ တရားသူႀကီးဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ)က “တရားခံမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ နံပါတ္(၁)တရားခံ ေမာင္သန္းေဇာ္၊ (၂) တရားခံ ညီညီဦး၊ (၃) တရားခံ ေမာင္မိုးေက်ာ္သူ တို႔အား စစ္တရားခံု႐ံုး အမွတ္(၁)မွ အျပစ္ရွိသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အျပစ္ေပးမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ” ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကြၽႏု္ပ္က စတင္ၿပီး ၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ ေရနံခ်က္ စက္႐ံုးဝန္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအတြက္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ အျပစ္ မရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးစရာ မလိုအပ္ေၾကာင္း လံုးဝလႊတ္ေပးရန္ လိုလားေၾကာင္း၊ ဓမၼပါလ ၾသဝါဒတြင္ “ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ေသာ တရားခံ ဆယ္ဦး လြတ္သြားျခင္းထက္ လံုးဝ အျပစ္ မရွိေသာ သူတေယာက္အား အျပစ္မေပးမိပါေစႏွင့္”ဟု မိန္႔ဆိုထားသည္ကို သတိျပဳရန္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားေသ လႊတ္ေပးပါရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ား အပါအဝင္ အမႈက်ဴးလြန္ျခင္း မရွိသည့္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ား ထုေခ် ေလွ်ာက္လဲပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးသည္ ကြၽႏု္ပ္ အပါအဝင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ယူဆသည္ဟု ဆိုကာ ‘ေသဒဏ္’ အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္မွာ ‘ေသဒဏ္’ အျပစ္ တစ္ခုတည္းတြင္သာ မကပါ။ ၅၊ ၉၊ ၈၉ ေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ညီညီဦး အား လက္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တုပ္ၿပီး အင္းစိန္ႀကိဳးတိုက္မွ ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီခန္႔တြင္ ေခၚသြားၿပီး၊ သံေျခက်င္းမ်ား ခတ္ေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေခါင္းစြပ္မ်ားစြပ္၍ ကားျဖင့္ တေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ယခင္ ‘ေသဒဏ္’ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္(၁)ေနရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁)ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤအထက္ပါ အမႈတြင္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ႏြယ္ၿပီး အေထာက္အထား ခိုင္လံု ျပည့္ဝစြာျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္လဲ ေခ်ပ ေသာ္ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္ အပါ အဝင္
ေမာင္ညီညီဦး (NLD လူငယ္တာဝန္ခံ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္အား ပုဒ္မ ၁၂၂(၁) ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ထိုသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ ခါးသီးေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို လက္သီးဆုပ္မပ်က္ ရင္ေကာ့ခံစားရင္း ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္တြင္းမွ ႏို္င္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ဖန္တီးသည္ဟုဆိုကာ သရက္ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အ႐ိုက္အႏွက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳလုပ္၍ ကြၽႏု္ပ္အား လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ားျဖင့္ ၂၆၊ ၉၊ ၉ဝ ေန႔တြင္ ပို႔လိုက္ပါသည္။
ယခု ကြၽႏု္ပ္အား ၁/၉၃ျဖင့္ ေသဒဏ္မွ အႏွစ္ ၂ဝ၊ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္မွ ၁ဝ ႏွစ္ စုစုေပါင္း ၃ဝ ႏွစ္သို႔ ေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
မည္သို႔ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ အမႈႏွစ္ခုလံုးတြင္ ကြၽႏု္ပ္၌ ထင္ရွားေစသည့္ စာရြက္စာတမ္း သဲလြန္စ ခိုင္လံုသည့္ အေထာက္အထား တစံုတရာ စိုးစဥ္းမွ် မရွိဘဲႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အတင္းအဓမၼ ခ်ၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ တိုက္ခန္းအတြင္း ေလွာင္ပိတ္ထားျခင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳံး၍ အစီရင္ခံ တင္ျပအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ။
ေမာင္သန္းေဇာ္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လူငယ္)
Source Burma VJ
By Daniel Ten Kate -
Myanmar is developing an $8.6 billion port and industrial complex in the nation’s south intended to feed Asian demand as the U.S. and Europelay out a path to ease sanctions in place for more than 20 years.
Italian-Thai Development Co. (ITD), the largest construction company in Thailand, completed an access road last year from the Thai border to Dawei, about 250 kilometers (155 miles) west of Bangkok. The company plans to complete financing this year for the harbor, which with the industrial zone will cover an area 16 times bigger than Thailand’s largest manufacturing park.
“What makes Dawei interesting is Myanmar itself,” said Thanet Sorat, who heads a trade facilitation body at the Federation of Thai Industries, the country’s biggest industry group. “It was closed for so long and now the government is more open. Thai companies see many opportunities there due to cheap labor costs and many natural resources.”
The Dawei initiative highlights Myanmar’s efforts to connect one of Asia’s poorest nations to a region driving global growth. Myanmar has freed political prisoners and signed a peace agreement with rebels, seeking to prompt the U.S. and the European Union to lift economicsanctions.
Italian-Thai shares, which fell 22 percent last year, are poised to recover as the Dawei project advances, Athaporn Arayasantiparb, an analyst with UOB-Kay Hian Securities (Thailand) Pcl, wrote in a report yesterday. PTT Pcl (PTT), PTT Exploration & Production Pcl, Hemaraj Land & Development Pcl and Ratchaburi Electricity Generating Holding Pcl (RATCH) are among other listed Thai companies set to benefit, he said.
‘Opening Up’
Siam Cement Pcl (SCC), Thailand’s fifth-biggest company by market value, also probably will gain assuming the project proceeds as planned, said Adithep Vanabriksha, who oversees about $4.5 billion of Thai assets for Aberdeen Asset Management.
“Myanmar’s on the verge of opening up and Thai companies are likely to benefit given our proximity,” said Bangkok-based Adithep. “They’re going to need a lot of construction materials, a lot of cement.”
Myanmar President Thein Sein discussed the Dawei project at a December meeting with Thai Prime Minister Yingluck Shinawatra, who sent several cabinet ministers to inspect the site on Jan. 7. Bangkok-based Italian-Thai signed a 60-year concession to develop Dawei 14 months ago.
Industrial Hub?
Executives from Bangkok Bank Pcl (BBL), Krung Thai Bank Pcl (KTB) and Siam Commercial Bank Pcl (SCB) joined the ministers on the visit to Dawei this month, according to Somchet Thinaphong, managing director of the Dawei Development Co., an Italian-Thai unit. Among the potential investors he listed were Malaysia’s Petroliam Nasional Bhd. (PET), known as Petronas, and Japanese companies Mitsubishi Corp. (8058), Mitsui & Co. and Sumitomo Corp. (8053)
“All our experts and all the technical people from Thailand and Myanmar believe Dawei can be a new industrial hub,” Foreign Minister Surapong Tovichakchaikul, who was on the trip, told reporters on Dec. 21.
Japanese manufacturers are interested in using Dawei to make parts that can supply factories in Thailand, which automakers Toyota Motor Corp. (7203) and Honda Motor Co. (7267) use as a production base, said Somchet, who is overseeing the project.
Japan will try to help finance the Dawei port if it can reach a deal on the former military dictatorship’s “huge” outstanding debt, Kimihiro Ishikane, a foreign ministry official, told reporters in Bali on Nov. 16. Myanmar is a “crucially important” part of Japan’s plans to try and reduce costs for its companies operating in the region, he said.
ASEAN Landscape
“This is a project that will help change the ASEAN landscape,” Somchet said, referring to the 10-member Association of Southeast Asian Nations, which has a market of almost 600 million people. “We are establishing an industrial hub where raw materials will flow” to China, India and Japan.
To be sure, Myanmar has recently put two electricity projects on hold due to opposition from environmentalists. One of them is a 4,000-megawatt coal-fired power project in Dawei that Italian-Thai agreed to build with Ratchaburi. In September, Thein Sein halted construction of a Chinese-backed $3.6 billion hydropower station.
The moves underscored the investment risks stemming from Myanmar’s 14-month-old transition toward democracy, a process on which the lifting of sanctions is conditioned. The country is viewed as the most corrupt after North Korea and Somalia in Transparency International’s Corruption Perceptions Index.
The Dawei project is “still far from reality,” DBS Vickers Securities (Thailand) Co. said in a Jan. 16 report. “Despite potential to bring economic prosperity to Burma, the project is still in its infancy and clouded with risks.”
Steel Mill
Italian-Thai is wooing banks to lend $12.5 billion for the development as well as to invest in an integrated steel mill, an oil, gas and petrochemical complex and fertilizer plants. It expects to gain income from selling land and acting as the main contractor on the project’s infrastructure, including a more than 100-kilometer road from Dawei to the Thai border.
Thein Sein took power last year after a general election in 2010 that ended half of a century of military rule. In addition to releasing hundreds of political prisoners and signing the cease-fire with the country’s largest armed rebel group, he has sought dialogue with democracy advocate Aung San Suu Kyi.
The U.S. and U.K. have pledged to ease sanctions if he takes additional steps to reduce political repression and demonstrates the changes will last. Standard Chartered Plc (STAN) andGeneral Electric Co. (GE) are among those seeking to invest in Myanmar after Secretary of State Hillary Clinton last month completed the highest-level U.S. visit to the nation in more than five decades.
‘Strategic Location’
China and India share more than 3,600 kilometers of border with Myanmar, whose 64 million people earn an average of just $2.25 per day, according to International Monetary Fundestimates. Both nations have sought increased access to the resource-rich nation’s reserves of natural gas.
“Myanmar can become a regional hub for some sectors,” Nay Zin Latt, an adviser to Thein Sein, said in an e-mail. “Our strategic location will attract investors. Goods and commodities will move in and out more conveniently with a lower cost, making us more competitive.”
Gas sales and better freight links with China, India and the rest of Southeast Asia may enable Myanmar to boost gross domestic product growth, which IMF data shows averaged 4.9 percent per year during 2008 through 2011.
Gas Rich
Natural gas production in Myanmar has almost quadrupled in the past decade to 12.1 billion cubic meters in 2010. That is equivalent to about one-eighth the output of China, Asia- Pacific’s biggest producer, according to the BP Statistical Review. Gas sales to neighboring Thailand have made it Myanmar’s top trading partner.
“The Dawei port will focus on petrochemicals, not containers,” said Ruth Banomyong, an assistant professor at Bangkok’s Thammasat University who has studied logistics in the region for the Asian Development Bank. “It will be more of an industrial port, with gas and petroleum products.”
Maersk Line Ltd. will look to do more business in Myanmar if the nation opens up to the international community, said Thomas Knudsen, chief executive officer of Asian operations at Maersk Line, a unit of Copenhagen-based A.P. Moeller-Maersk A/S (MAERSKB), the world’s biggest container shipper.
The deep-sea port will be able to handle more than 200 million tons of cargo when completed, according to Italian-Thai. That compares with 47 million tons of cargo that passed through Laem Chabang, Thailand’s biggest port, in 2009, Port Authority statistics show.
“Clearly the port could start to grow,” Maersk’s Knudsen said, referring to Dawei. “We’ve seen that in other parts of the world when you’ve got the combination of a deepwater port and zones for manufacturing.”
To contact the reporter on this story: Daniel Ten Kate in Bangkok at dtenkate@bloomberg.net
To contact the editor responsible for this story: Peter Hirschberg at phirschberg@bloomberg.net
source :bloomberg news
Arakan Rohingya National Organisation (ARNO) heartily welcomes the written Ministerial statement, dated 16 January 2012, of the Foreign & Commonwealth Office, London, on the visit of Foreign Secretary William Hague to Burma on 5-6 January. “It was a historic visit; the first by a British Foreign Secretary since 1955”, the statement said.
The ARNO with the Rohingya people of Burma are overwhelmed with gratitude for the statement of the Foreign Secretary, “I raised with the Foreign Minister the discrimination suffered by the Rohingya community, who have been denied citizenship and access to basic services and rights. We will continue to press the Burmese government on this issue.”
During his visit the British Foreign Secretary met with President U Thein Sein , the Foreign Minister and Speaker of the Lower House and encouraged them for significant reforms. “I informed them of the allocation from the Department for International Development of £10 million of existing aid for microfinance for the Burmese people and announced an additional 2 million of humanitarian aid to benefit people in Kachin State... I also wanted to set out clearly to the government the changes that we would want to see before we could support lifting EU sanctions”, the statement revealed.
Mr. Hague held two meetings with opposition leader Aung San Suu Kyi and assured her of UK‘s continued support to promote reform and democracy in Burma. He met representatives from other opposition groups, including 88 Generation leaders and former political prisoners.
Mr. Hague also met a range of representatives from ethnic communities, including the Kachin, Rohingya, Shan, Rakhine, Chin, Mon, Karen, Karenni to hear more about their concerns and aspirations. The statement quoted Mr Hague to have said, “We will continue to stay close to these and other ethnic groups to ensure we remain seized of the issues they face.” It revives hopes and confidence in the hearts and minds of the persecuted Rohingya and other ethnic peoples.
The Foreign Secretary said, “I am delighted to say that following my visit, there have been significant further developments on some of the issues I raised with the government”. He expressed that the ceasefire signed on 12 January, between the government and the KNU, after 63 years of conflict is a right step; and he warmly welcomed the release of a significant number of political prisoners on 13 January. “The British government will continue to follow developments in Burma closely. We will support progress, while remaining vigilant on human rights issues, especially in areas affected by ethnic conflicts”, Mr. Hague continued.
For more information, please contact:
Nurul Islam: + 44 7947854652
Aman Ullah: + 880-1558486910
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကလြဲလို႔ တျခားေရြးစရာမရွိပါဘူးလို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းက AFP သတင္းဌာနနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ တနလၤာေန႔က ေတြ႔ဆံုရာမွာ ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။
RFAျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္း
ျမန္မာဟာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏိုင္ငံကေန ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဆီကို အသြင္ေျပာင္းလဲေနေၾကာင္း၊ လြယ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကလြဲၿပီး တျခားလမ္းမရွိဘူးဆိုတာ အခိုင္အမာ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ထားေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖစ္လာဖို႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူရမလဲဆိုတာ အတိအက် ေျပာဖို႔ခက္ေပမယ့္ မိမိတို႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြဆီကို ျမန္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း သူရ ဦးေရႊမန္းက ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အရပ္သားအစိုးရလို႔ အမည္ခံထားတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေဆာင္ရြက္မႈေတြအေပၚ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လတ္တေလာ ျဖစ္ရပ္သစ္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအတြက္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ျပင္သစ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီအေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ေနာက္မွာ စစ္တပ္က အခိုင္အမာရပ္တည္ေနသလားဆိုတာေတာ့ အေသအခ်ာ မေျပာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အေပၚ ဘ၀င္မက်ႏို္င္သူေတြက စစ္အာဏာသိမ္းလိမ့္ဦးမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆေတြကလည္း ရွိေနေၾကာင္း၊ အဲဒီလို ျဖစ္မလာပါေစနဲ႔လို႔ မိမိတို႔ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းကေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျငင္းပယ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ မိမိအေနနဲ႔မယူဆေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးရဲ႕ အေနအထားကို မိမိတို႔ေကာင္းေကာင္းသိပါေၾကာင္း၊ စစ္တပ္ကလည္း တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ခိုင္မာတဲ့ဆႏၵရွိပါေၾကာင္း ဦးေရႊမန္းက AFP သတင္းဌာနကို ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
RFAျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္း
ျမန္မာဟာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏိုင္ငံကေန ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဆီကို အသြင္ေျပာင္းလဲေနေၾကာင္း၊ လြယ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကလြဲၿပီး တျခားလမ္းမရွိဘူးဆိုတာ အခိုင္အမာ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ထားေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖစ္လာဖို႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူရမလဲဆိုတာ အတိအက် ေျပာဖို႔ခက္ေပမယ့္ မိမိတို႔ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြဆီကို ျမန္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း သူရ ဦးေရႊမန္းက ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အရပ္သားအစိုးရလို႔ အမည္ခံထားတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေဆာင္ရြက္မႈေတြအေပၚ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လတ္တေလာ ျဖစ္ရပ္သစ္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြအတြက္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ျပင္သစ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီအေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ေနာက္မွာ စစ္တပ္က အခိုင္အမာရပ္တည္ေနသလားဆိုတာေတာ့ အေသအခ်ာ မေျပာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အေပၚ ဘ၀င္မက်ႏို္င္သူေတြက စစ္အာဏာသိမ္းလိမ့္ဦးမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆေတြကလည္း ရွိေနေၾကာင္း၊ အဲဒီလို ျဖစ္မလာပါေစနဲ႔လို႔ မိမိတို႔ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းကေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျငင္းပယ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ မိမိအေနနဲ႔မယူဆေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးရဲ႕ အေနအထားကို မိမိတို႔ေကာင္းေကာင္းသိပါေၾကာင္း၊ စစ္တပ္ကလည္း တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ခိုင္မာတဲ့ဆႏၵရွိပါေၾကာင္း ဦးေရႊမန္းက AFP သတင္းဌာနကို ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
Source :RFA Burmese
The quasi civilian administration of Burma, unveil a new technique when La Nan, the joint secretary of the KIO announced that “the KIO’s peace-building committee and the government peace-building committee agreed to meet in Ruili,” while at the same time the Burmese regime is launching an all out war of genocide against the ethnic Kachins, with airborne assault troops and chemical weapons and the fighting has reached the peak of human rights violations to the well known jade mining town of Hphakhant.
The fact that the peace parley was held in the Chinese town of Ruili also indicates that the warring parties of Burma cannot even agree to talk inside Burma because of the treacherous history of the Burmese Tatmadaw, paints a gloomy picture. What more proof is wanted when the Tatmadaw launched a new offensive on the day that President Thein Sein ordered to stop the hostilities? This clearly proves that the Tatmadaw controlled by the National Defence Security Council (NDSC), is against the very grain of Pyidoungsu , the Union of the country and Democracy is the real power behind the throne.
One can recollect that in the contemporary history of Burma several uprisings since the 70s was the people’s uprising from all works of life including the ethnic groups where they show their solidarity with the ethnic Myanmar. These clearly demonstrate that the ethnic nationalities are hands in glove with the ethnic Myanmar democracy groups. Demonstrations whether in 1988 or afterwards took place in the ethnic Myanmar dominated area as well as in all the seven ethnic nationalities states and divisions. The monks that were brutally suppressed in 2007 were not all Myanmar monks only. Many of them were non Myanmar such Arakanese, Karen, Mon, Shan and even Kachin. So it is clear that the democracy movement includes all the people of various ethnic backgrounds.
After more than half a century of civil war the international community and the world had recognized that the ethnic nationalities’ struggle for their rights is as legitimate as the struggle for democracy. It means that while the ethnic nationalities are part of the democracy movement, they also have a unique and different role to play in rebuilding Burma. This is not understood by many people both inside and outside the country. In the name of unity, the pro democracy Myanmar groups want the ethnic nationalities to have exactly the same position as the rest of the democracy movement. This is not unity but uniformity and seems to echo the Tatmadaw’s motto of ‘One blood, one voice, one command’. One cannot build unity with such a slogan especially when 40% of your population is different. It is very different from unity in diversity.
It must be remember that they regime uses Section 401 of the Criminal Procedure Code as the legal mechanism for those amnesties under which the President the power
to suspend a sentence, while these powers lie with the executive and not the judiciary .
This also means that the former political prisoners are constantly under watch by Military Affairs Security, generally known as Military Intelligence and their informers and can be arrested anytime, which I am quite positive that once the sanctions is lifted most of the leaders will be arrested again. This also means that the regime can use the release political prisoners and those ethnic political prisoners who are still in custody as a bargaining chip with the West. Hence Sanctions must not be lifted even though it can be softened as Australia has done.
In addition to sanctions, one needs to find a way to get Burma’s neighbours to commit themselves to help bring about change in Burma. The illogical Constructive Engagement Policy initiated by Mahathir Mohammad and Lee Kwan Yew has not worked and it was only now that Burma’s neighbours have awoken up to the fact that the military’s mismanagement is causing instability in the region. It is the duty of the pro democracy groups and the ethnic nationalities to convince the neighbouring countries that if they want stability and economic development, things have to change in Burma. Even though it will not be easy to convince China, Russia and India to help bring about change in using the language of democracy or human rights, than should try to convince them to support change now because of economic factors.
Ethnic nationalities have been working since the early 1990s to develop their ideas about a state structure based on the principles of equality, federalism, democracy and human rights. They look to the future when a real new constitution-making process, on the order of 1947, will emerge that will enable them to participate and engage in full and open discussion with the leaders of the military and the peoples of Burma. Together, they hope to see a new Burma, not dominated by the Myanmar ethnic race only making it possible for the peoples of Burma to live peacefully together and solve problems by parliamentary means.
In order to achieve this:-
(1) There must be an end to social and political disunity and the threat to the integrity of the state. The various military Juntas always to remind the people that its primary purpose in taking and holding power stemmed from the "Three Causes": prevention of the disintegration of the Union, prevention of the disintegration of national unity, and perpetuation of sovereignty. The Tatmadaw leaders speak frequently of the threats to Burma posed by the rebellions of the Burma Communist Party (BCP), the ethnic nationalities, the invasion of foreign forces, the breakdown in law and order in 1988, and the interference in internal affairs by foreign governments. With the demise of the BCP, the end of the threat of foreign invasion, the reestablishment of law and order in the heartland, and the ceasefires with most of the ethnic nationalities, the military do not seem to have any excuses left. Moreover it has implemented rigged elections with an unfair constitution.
(2) There must be recognition of the rights and interests of the several ethnic nationalities and they must approve of the constitution before it can be implemented. But as of now there is none of them. Under the two previous constitutions, the rights and interests of several ethnic nationalities, especially the smaller ones, were not clearly stated and this led to misunderstanding, discontent and revolt. In the past, the larger ethnic nationalities spoke for the smaller ones living amongst them, but for many, this was unsatisfactory. To avoid a repetition of the past, the military endeavoured to win some ethnic groups to support by granting of nominal control of local administration in their areas and allowing them to preserve their cultures and traditions.
(3) The current Nargis Constitution must be disbanded once and for all because in practice it has none of the democratic and federal attributes and makes no mention of a federal union. Thein Sein administration has created a directed state in which elected representatives to ratify the policies, legislation and actions of the leaders. It seems to look to the Tatmadaw -led polity of Soeharto's Indonesia as one model.
(4) The illogical phrase that the Tatmadaw must be given a lion’s share, if not a permanent role in governing the future state of Burma is the most stumbling blocks because the Tatmadaw itself is in the Generals’ pockets. If it is the Tatmadaw's real objective to create a multiparty democratic system, it is hard to see what powers and responsibilities remain for the people to exercise. If the adopted principles for the Nargis Constitution constitution are compared with the structure of the government and the powers of the Burma Socialist Programme Party (BSPP) under the 1974 constitution, it is clear that the current administration intends to recreate the earlier model. Only, this time it replaced the party with the military and has given it all powers necessary to overcome popular opposition wherever and whenever it occurs.
It is already more than six decades of struggles, the ethnic nationalities have been willing to sacrifice life and limb to achieve what they were promised in 1947. Long before the British arrived, the ethnic nationalities had lived peacefully under their own leaders, spoke their own languages, and developed and passed along their culture and traditions. Only in 1947 did the ethnic nationalities voluntarily accept the Burman/Myanmar invitation to join in forming an independent union. It was the promise of that union the ethnic nationalities sought to achieve and still desire. They stand ready today to form a union with the Myanmar/Burman provided that it is based on the principles they fought for and enunciated in the several Democratic Alliance of Burma constitutional proposals. They are ready to discuss their proposals alongside those offered from other quarters. They will accept refinement and further elaboration when they are discussed in a future constitutional assembly and will leave it to the elected representatives of the people to decide.
The United Nations General Assembly in 1994 adopted a resolution that called for a ‘Tripartite Dialogue’ to solve the problem and build a sustainable democracy. This means a dialogue among the military, democracy advocates, and the ethnic nationalities. To be candid the UNGA resolutions over sixty years of armed conflict has not brought about the desired results. It is, therefore, crucial in their view that dialogue with the Tatmadaw is achieved. But the ethnic nationalities are well aware that a dialogue in itself will not bring about change. Many ethnic armies entered into ceasefires with the military starting from 1989 in order to find a political solution. But the Tatmada w has not kept its promises up to this day as proven their all out war against the Kachins . To bring about the desired change, Daw Aung San Suu Kyi and the ethnic forces will have to skilfully use the economic and social concerns of the people. They will also need the full and coordinated support of the international community
The international community should fully support the United Nations and there should be no parallel processes to the UN effort. The UN Security Council should fully support the UN efforts and a consensus must be reached between US, Russia and China. There must be a multi-party talk along the lines of the Six Party Talks for North Korea but must include UN, India, China, Japan, EU, US, ASEAN, Russia (to ensure that it does not become a spoiler) and Burma is needed. We should note that ‘Friends of Burma’ or ‘Core Group’ to advise the UN representative and is not good enough as it excludes the current Burmese administration. Being extremely paranoid, they will see it as a conspiracy against them. They need to be included and also held accountable in an international forum.
Today, the basic problem is the same as the founding fathers of the nation faced about three quarter centuries ago: how to construct a political system wherein diverse peoples feel free and equal, able to govern themselves in their own areas, protect and preserve their languages, cultures and traditions, while at the same time give their political loyalty to the nation state.
The end game for the moment is that the regime will fight and talk simultaneously and will continue to release slowly the remaining ethnic political prisoners but once the Western Sanctions is lifted they will go back to their true colour again.
Foot Notes:
Article (1) of Section 401 grants
Article (3) gives power to cancel that suspension and order re-arrest of a person at any time without a warrant, requiring that he or she must serve the remainder of the original sentence. These powers lie with the executive and not the judiciary.
ဒီေန႔ နံနက္ ၉း၀၀ နာရီက မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႔နယ္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္တင္ပြဲအခမ္အနားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၿပည္သူလူထုသိူ႔ ေၿပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္း....
အဂၤါေန႔ မနက္ပိုင္းက ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ရန္ကုန္တုိင္း မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ NLD ပါတီ ဆိုင္းဘုတ္တင္ပြဲ အခမ္းအနားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမွာစကားေျပာၾကားစဥ္ လာေရာက္ နားေထာင္ၾကေသာ ပရိသတ္ထဲမွ ထိုင္ခံု က်ိဳးက်သည္ကို ျမင္၍ ႐ုတ္တရက္ ေျပာဆိုလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ လူထုပရိသတ္ လက္ခုပ္ၾသဘာ ေပးခဲ့ၾကသည္။
“ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ဒီခုံေလးေပၚမွာ တက္ေနရင္ ျပဳတ္က်မွာေပါ့”ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရယ္ရႊန္း မွတ္ခ်က္ ေပးလိုက္သည့္အတြက္ ပရိသတ္က ႏွစ္သက္ သေဘာက်သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ပရိသတ္ၾသဘာေပးၾကသည္ကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “က်မ ႐ိုး႐ိုးေျပာတာပါ။ ျပည္သူေတြက ……. အရမ္းဉာဏ္ေျပးတာပဲ” ဟု ထပ္မံမွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္ေသးသည္။
နံနက္ ၁၀ နာရီက ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕နယ္ ဆိုင္းဘုတ္တင္ပြဲတြင္ ပါတီဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ၾကာ အမွာစကား ေျပာၾကားခဲ့ရာ “ဒီလို ၿမိဳ႕နယ္႐ုံးခန္းေတြ ဖြင့္တာဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ နီးနီးစပ္စပ္ ဆက္ဆံႏိုင္ဖို႔ ပါပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ဒီကေန႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ လာမည့္ဧျပီလမွာ က်င္းပမယ့္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္မယ့္ မျဖဴျဖဴသင္းတို႔အား မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ရုံးဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာ ေတြ႔ရစဥ္...။ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔ျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္မည့္ မျဖဴျဖဴသင္းအား မဲထည့္ရန္လည္း လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ျပည္သူမ်ားအား တုိက္တြန္းခဲ့သည္။
ဓာတ္ပံု... ဒီမိုေဝယံ
ဓာတ္ပံု... ဒီမိုေဝယံ
Credit : Mizzima , Demowaiyan, Burma VJ
‘ႏုိင္ငံအနာဂတ္အတြက္ အေရးပါတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးမႈဟာ အစိုးရအေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ ေနာက္ျပန္ မသြားဘူးဆိုတာ ျပသတဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ လကၡဏာရပ္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အတုိက္အခံေတြ အေနနဲ႔လည္း အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းႏုိင္ေရး အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ အပုိင္းေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲကို ေဖာ္ေဆာင္ေနဆဲမွာပဲ လူထုႀကီးခါးစည္း ခံစားေနရတဲ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ႐ုပ္သိမ္းဖို႔ ကိစၥကို ၂၀၁၂ ကုန္တဲ့အထိ မေစာင္ႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ ၂၀၁၅ မွာ အက္ဖ္တာ လာေတာ့မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ ႐ုပ္သိမ္းေပးေရး ကိစၥေတြမွာ ကူညီဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ကို တိုက္တြန္းပါတယ္’
ေဒါက္တာ သန္းထြဋ္ေအာင္(CEO, Eleven Media Group)
‘အခုလို ကိုကိုႀကီးတို႔လို၊ မင္းကိုႏိုင္တို႔လို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ အင္မတန္ကိုပဲ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဒီ၀မ္းသာမႈမ်ဳိးက ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္လူမ်ဳိးမွကို ၾကံဳဖူးလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေထာင္ေတြေရွ႔မွာ လူေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနၾကတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမ်ဳိးက ကမၻာေပၚက ဘယ္ႏိုင္ငံမွ ရိွဖူးမွာမဟုတ္ဘူး။ ျမန္္မာတစ္ႏိုင္ငံပဲ ရိွလိမ္႕မယ္။ ဘယ္လိုမွကို ေျပာမျပတတ္တဲ့ ၀မ္းသာမႈမ်ဳိးေတြ ၀မ္းသာတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၀မ္းသာစရာတစ္ခု လိုပါေသးတယ္။ ေတာင္ေပၚေဒသေတြက တိုက္ပဲြသံေတြ လံုး၀ရပ္စဲၿပီးေတာ့ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အျဖစ္ကို အျမန္ဆံုးရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အခုထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုၿပီး၀မ္းသာမိမွာပါပဲ။ အဲဒါေလးကိုလည္း ဆရာ မေသခင္မွာ ျမင္ေတြ႔သြားခ်င္ပါတယ္’
လူထုစိန္၀င္း
‘NLD ပါတီအေနနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလာခဲ့တာ အခုႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္၀မ္းသာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတစ္ခ်က္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္တဲ့ေနရာမွာ ႐ုိး႐ိုးတမ္းတမ္း လႊတ္တာတင္မကဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ခပ္မ်ားမ်ားေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၀ ေက်ာ္ဆိုတဲ့ အေရအတြက္ ခပ္မ်ားမ်ားႀကီးနဲ႔ လြတ္လာတယ္။ အဲဒီလိုလြတ္လာျခင္းဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းဆိုေနသလို အားလုံးလႊတ္ေပးပါဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္နီးစပ္တယ္၊ မနီးစပ္တယ္ဆိုတာ တစ္ပိုင္းေပါ့ဗ်ာ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၂၀၀ ဆိုတဲ့ အေရအတြက္ဟာ မ်ားျပားတယ္။ တစ္စုတစ္ေ၀းတည္းျဖစ္တယ္။ အင္နဲ႔အားနဲ႔ ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ လြတ္လာတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္လာတဲ့အခါမွာ လြတ္လာတဲ့ သူေတြရဲ႕ အေနအထားဟာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္းဦးလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး၊ ေနာက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး၊ သံဃာေတာ္ ဦးဂမၻီရလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ပါ၀င္လာတာေတြ႔ရေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ၀မ္းသာပါတယ္’
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သဘာပတိအဖြဲ႔၀င္ ဦး၀င္းတင္
‘ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတာကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားရွိ၊ မရွိဆိုတာကို ျပႆနာရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ရွိတယ္ဆိုတာကို လက္ခံေပးတဲ့သေဘာလို႔ ယူဆပါတယ္။ ေနာင္လည္း ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဆီသြားတဲ့အခါ အသြင္မတူတာေလးေတြ၊ အယူအဆ မတူတာေလးေတြ၊ သေဘာထား ကြဲလြဲတာေလးေတြရွိရင္ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ နားလည္လက္ခံေပးႏိုင္ဖုိ့ ေမွ်ာ္လင္႕ပါတယ္။ ေရွ႔ဆက္ၿပီးေတာ့လည္း ျပည္သူလူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြအခ်င္းခ်င္း ေျပေျပလည္လည္နဲ႔ ေရွ႔ဆက္ႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ လြတ္လာတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕အားနဲ႔ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္မယ္ဆိုရင္ အားလံုးႀကိဳဆိုရမွာပါ။ ထဲထဲ၀င္၀င္ လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ တိုင္းျပည္ တစ္ျပည္ဆိုတာလည္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြရွိမွျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းကင္းနဲ႔ လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ရဲရဲတင္းတင္း ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လႊတ္ေပးတာ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္’
ေဒါက္တာေအးေမာင္ (ဥကၠ႒၊ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားတိုးတက္ေရးပါတီ)
‘အခုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတယ္ ဆိုတာကို ၾကားရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။ အခုလို အထင္ကရ ပုဂၢဳိလ္ေတြေတာင္ လႊတ္ေပးၿပီးကာမွ က်န္တာေတြ လႊတ္မေပးႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အခု လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ဆိုတာက ၄၀၁ နဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ပိုၿပီးေတာ႕ သေဘာက်တယ္။ ၄၀၁ မွာ ခံ၀န္နဲ႔ လႊတ္တာရွိတယ္။ ခံ၀န္မပါဘဲနဲ႔ လႊတ္ေပးလို႔ ရတာလည္း ရွိတယ္။ ဒါက သူတို႔အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါလိမ့္မယ္။ အေျခခံဥပေဒအရဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၄ (က)က သမၼတ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ သမၼတတစ္ေယာက္တည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ လႊတ္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ၂၀၄ (ခ)ကေတာ့ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးဆိုင္ရာပါ၀င္တဲ့ ၁၁ ဦးအဖြဲ႔ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ လႊတ္ေပးတာမ်ဳိး လုပ္လို႔ရတယ္။ အခုလို ေနာက္က်တယ္ဆိုေပမယ့္ လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။ ေရွ႔ဆက္ရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းအတြက္လည္း အမ်ားႀကီး ေကာင္းသြားပါၿပီ။ International Image လည္း အမ်ားႀကီး တက္လာႏိုင္ပါတယ္’
ဦးသန္းေမာင္(စစ္ေတြ)၊ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ေရွ႕ေန
‘ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံရသူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္လာတာကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူေတြ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက လြတ္ေျမာက္လာတာနဲ႔ ၀မ္းသာေန႐ုံနဲ႔ လည္းမၿပီးဘူး။ ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ NLD ရယ္၊ ၈၈ ရယ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြရယ္ ခြဲမေနဘဲ တိုင္းျပည္တိုးတက္ခ်င္သူေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးစားရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ တျခားတိုင္းျပည္ေတြ အနီးဆံုး အာဆီယံႏိုင္ငံေတြနဲ႔ေတာ့ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္မွာပါ’
ကိုညီညီ( ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသြးလွဴတမ္းေရးအဖြဲ႔)
‘ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ၀မ္းသာတယ္၊ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဒီလူေတြက ႏုိင္ငံအတြက္ လုပ္ႏုိင္ကုိင္ႏုိင္မယ့္သူေတြပါ။ ေနာင္ေတာ္ႀကီးေတြ၊ ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့သူေတြ ဒီလိုလိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာတယ္။ လြတ္ေျမာက္ သင့္တာကေတာ့ ၾကာၿပီေပါ့။ အခုလည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ အားလုံး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကရင္ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးမွာ တိုးတက္မႈေတြ ရလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္’
ကိုေဘာ္ဘီ(ဇမၺဴသိရီ Safety Net ပရဟိတလူငယ္အဖြဲ႔)
‘ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္လာတာ အတိုင္းထက္ အလြန္၀မ္းသာပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ဆို လုပ္ခ်င္ရင္လည္း ပညာေရးေတြဘာေတြ ငဲ့ကြက္ဦးမွာေပါ့။ သူတို႔ကေတာ့ ဘာကုိမွမငဲ့ဘဲ လုပ္ခဲ့ၾကတာေလ။ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ သီးျခားရွိေနတာမဟုတ္ဘူး။ လူတုိင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနတာ။ ဆရာ၀န္ေတြ ေဆးကုတယ္ဆိုတာလည္း ႏုိင္ငံ ေရး လုပ္တာပါပဲ။ ကိုယ္တတ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာကေန တာ၀န္ယူတာေပါ့။ အခုလိုႏုိင္ငံအတြက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္တဲ့သူေတြ လြတ္ေျမာက္လာတာ အရင္ကထက္ အားရွိလာတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္’
လူငယ္ဆရာ၀န္တစ္ဦး(ရန္ကုန္ၿမိဳ႕)
‘ျမန္မာႏိုင္ငံက ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီကို သူ႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔သူ သြားေနတယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၂၂ ႏွစ္ ၊ ၂၃ ႏွစ္ေလာက္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဆိုတာ ျဖစ္ထြန္းဖို႔ အနစ္နာခံလႈပ္ရွားခဲ့သူေတြကို သူတို႔ မိသားစု၀င္ေတြသာမက ျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လံုးကပါ အျပင္မွာရွိေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ပါ၀င္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူေတြလို႔ပဲ ေျပာေျပာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားလို႔ပဲေျပာေျပာ၊ သူတို႔ေတြကို လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့ အထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္သာမက ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးပါ၀င္ပါတယ္။ အခု အဲဒီလူေတြအားလံုးကို လႊတ္ေပးလိုက္တာဟာ အရမ္း၀မ္းသာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာတစ္ခုကို လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ မၾကာေတာ့တဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို ေရာက္လာမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း ပိုမိုခိုင္မာလာပါတယ္’
ဒါ႐ိုက္တာမင္းထင္ကိုကိုႀကီး
‘ ဒီကေန႔လုပ္ရပ္ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုပါပဲ။ အတိုင္းမသိ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူရပါတယ္။ လြန္ေျမာက္လာတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြကလည္း ႏိုင္ငံအက်ဳိးအတြက္ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကလိမ့္ မယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားပါတယ္’
ဒါ႐ိုက္တာ ၀ိုင္း
ႏုိင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အေပၚအျမင္မ်ား
အေမရိကန္သမၼတ ဘာရက္အိုဘားမား
‘ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနရသူ ရာနဲ႔ခ်ီလႊတ္ေပးဖို႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အဓိပၸာယ္ျပည့္၀တဲ့ ေရွ႕ဆက္မယ့္ ေျခလွမ္းတစ္ရပ္ပါပဲ’
ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ မာတင္နက္ဆာကီး
‘ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြအေပၚ တုံ႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္တဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ပိုေကာင္းေစႏုိင္တဲ့ အေျခအေန ေတြ တည္ေဆာက္ရာမွာ ကူညီေပးၾကဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္းကို ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ က ေတာင္းဆုိလုိက္ပါတယ္။ ဒီကေန႔မွာ ကာလရွည္ေစာင့္ ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးမႈကိုလည္း ႀကိဳဆိုလုိက္ပါတယ္’
ဥေရာပသမဂၢ ႏိုင္ငံျခားေရးဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲ ကက္သရင္းအက္ရွ္တန္
‘ျမန္မာအစိုးရဟာ သူတို႔ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ အတည္ျပဳခ်က္တစ္ရပ္၊ ရဲရင့္တဲ့ ေျခလွမ္း တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးသစ္ တစ္ရပ္ဆီကိုေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးလုိက္တာပါပဲ’
ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ၀ီလ်ံဟိတ္
‘၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေျမာက္အျမားကို လႊတ္ေပးလုိက္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားကို ၾကားရတာ အထူးပဲ ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးဖုိ႔ ဆိုတာဟာ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ကာလရွည္ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုလိုလႊတ္ေပးတာဟာ ျမန္မာအစုိးရရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကတိက၀တ္ကို ေနာက္ထပ္ေဖာ္ျပလိုက္တာလို႔ မွတ္ယူၿပီး ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္’
Credit here
-
ပါလီမန္အမတ္ဦးေရႊေမာင္ၿပည္သူ႔လြတ္ေတာ္တြင္ရခိုင္ၿပည္နယ္၌ၿဖစ္ပြါးခဲ့ေသာအေရးအခင္းနဲ့ ပတ္သက္၍ေဆြးေနြးတင္ၿပၿခင္း။ (14th day of regular ses... -
ဇြန္လ ၁၇ ရက္ ၊ ၂၀၁၂ Source: guardian.co.uk ျမန္မာျပည္သစ္အတြက္ အနာဂတ္မွာ ေအာင္ျမင္မွာလား၊ က်ရွဳံးမွာလားဆိုသည္ကို ညႊန္ျပေသာ စမ္းသပ္မွဳ တစ... -
MP U Shwe Maung Explained on Amendment 1982 Citizenship Law on 25 July 2012. MP U Shwe Maung explained on amendment of 1982 Citizenship Law...
-
ဦးေက်ာ္မင္း(CRPP) ဦးေက်ာ္မင္းႏွင့္မိသားစု၀င္မ်ားသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၁၃) ရက္ေန႔တြင္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္ၿဖင့္ ျမင္းျခံအက်ဥ္း ေထာင္... -
ရက္စြဲ – ေမ ၂၉ ၊ ၂၀၁၂ သို ့ အယ္ဒီတာ၊ နိရဥၥရာ သတင္းဌာန နိရဥၥရာ သတင္းဌာနမွ ေမလ ၂၉ ရက္ေန ့ ထုတ္ျပန္သည့္ ရမ္းျဗဲတြင္ အသက္ ၁၆ ႏွ...
-
RB News October 21, 2016 Maungdaw, Arakan – On October 19th, 2016, U Shin Gya village tract in northern Maungdaw Township in Arak... -
Joint Statement 16th October 2016 Save Rohingya from Annihilation We, the undersigned Rohingya organisations express our s... -
လူသားတိုင္း ရသင့္ရထိုက္ေသာ ရပိုင္ခြင့္၊ ခံစားခြင့္ မ်ားကို လူမ်ိဳးဘာသာမေရြး ရရွိသင့္ပါသည္။ သို႔မွသာ Human Rights – (လူ႔အခြင့္အေရး) ကိုတန္ဖို... -
"There are several hypocritical attempts ans steps taking by the government in Arakan to deceive the visiting UN Special Rapporteur, M... -
ဦး ေဌးလြင္ဦး islammyanmar.com ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေခတ္တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းေနစဥ္မွာ ေစတနာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူမ်ားကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေ...
Popular Posts
Threatwiki
Amartya Sen: Burma's "slow genocide" of Rohingyas
Watch Professor Amartya Sen speak on what he calls Burma's 'slow genocide' of Rohingya, Harvard, 4 Nov 2014
